 |
|
|  Τρίτη 18/1
Δικαστική καταδίκη του υποψηφίου της Ακροδεξιάς στη Γαλλία για πρόκληση μίσους
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Ο υποψήφιος της γαλλικής Ακροδεξιάς στις προεδρικές εκλογές, Ερίκ Ζεμούρ, καταδικάστηκε από δικαστήριο του Παρισιού στην καταβολή προστίμου 10.000 ευρώ για πρόκληση φυλετικού μίσους αναφορικά με τις δηλώσεις του σχετικά με τους ασυνόδευτους ανήλικους πρόσφυγες.
Ο Ερίκ Ζεμούρ ήταν απών από την αίθουσα του δικαστηρίου, όπως και κατά την ακροαματική διαδικασία του Νοεμβρίου.
Πρώην πολιτικός σχολιαστής, ο Ζεμούρ ανταγωνίζεται τη Μαρίν Λεπέν και τη Συντηρητική Βαλερί Πεκρές, διεκδικώντας την προεδρία από τον κεντροδεξιό Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν στις εκλογές του Απριλίου.
Η δικαστική υπόθεση αφορά σε σχόλια που είχε κάνει το 2020 στο δεξιό κανάλι CNews για τους μετανάστες που φθάνουν ως ασυνόδευτοι ανήλικοι: «Δεν έχουν κανέναν λόγο για να βρίσκονται εδώ, είναι κλέφτες, είναι δολοφόνοι, είναι βιαστές, δεν κάνουν τίποτε άλλο, πρέπει να σταλούν πίσω», είχε δηλώσει.
Για μερικές εβδομάδες το 2021, δημοσκοπήσεις έδειχναν πως ο Ζεμούρ, ο οποίος έχει προηγούμενες καταδίκες για υποκίνηση φυλετικού μίσους, είχε μια ευκαιρία να έρθει δεύτερος στις προεδρικές εκλογές και να βρεθεί αντιμέτωπος με τον Μακρόν στον δεύτερο γύρο. Σήμερα, έρχεται τέταρτος στις δημοσκοπήσεις.
Ο Ζεμούρ δήλωσε πως θα ασκήσει έφεση κατά της απόφασης του δικαστηρίου. Επέμεινε, δε, στα σχόλια που είχε κάνει το 2020, προσθέτοντας ότι το δικαστήριο τον καταδικάζει επειδή εξέφρασε τις απόψεις του. Σε στέλεχος του CNews επιβλήθηκε, επίσης, πρόστιμο για τα λεγόμενα του Ζεμούρ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
