 |
|
|  Δευτέρα 10/1
Η Δεξιά απο την Ακροδεξιά ..."ενα τσιγάρο δρόμος"
Γάλλος βουλευτής των κεντροδεξιών Ρεπουμπλικάνων-και μέχρι πρόσφατα 2ος στην ιεραρχία τού κόμματος- προσχώρησε στην ακροδεξιά του Ζεμούρ
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Ένας συντηρητικός βουλευτής, που μέχρι πέρυσι ήταν δεύτερος στην ιεραρχία του κεντροδεξιού κόμματος, προσχωρεί στους υποστηρικτές του ακροδεξιού υποψηφίου για την προεδρία Ερίκ Ζεμούρ.
Ο Γκιγιόμ Πελτιέ δήλωσε πως δεν έχει εμπιστοσύνη στην υποψήφια των Ρεπουμπλικάνων για την προεδρία, την Βαλερί Πεκρές, για την οποία είπε ότι ιδεολογικά βρίσκεται υπερβολικά κοντά στον κεντρώο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν.
Ο Πελτιέ δήλωσε στον ραδιοσταθμό Europe 1 πως ο Ζεμούρ είναι «ο μοναδικός υποψήφιος που είναι ικανός να εμψυχώσει τη δεξιά και να νικήσει τον Μακρόν» στις προεδρικές εκλογές του Απριλίου.
Ο 63χρονος Ζεμούρ , ο οποίος έχει καταδικαστεί για υποκίνηση μίσους και έχει δηλώσει πως θέλει να σώσει τη Γαλλία από την παρακμή και τις μειονότητες που «καταπιέζουν την πλειοψηφία», έχει κάνει καριέρα δοκιμάζοντας τα όρια της πολιτικής ορθότητας.
Δεν είναι σαφές πόσο βλαπτική θα είναι για την Πεκρές η αποσκίρτηση του Πελτιέ. Ο τελευταίος δεν είχε κάνει πολλά πράγματα για να κρύψει την αλληλεπικάλυψη των πολιτικών πεποιθήσεών του με εκείνες του Ζεμούρ και άλλων προσωπικοτήτων της άκρας δεξιάς.
Στις προκριματικές εκλογές για το προεδρικό χρίσμα του κεντροδεξιού κόμματος ο Πελτιέ είχε υποστηρίξει τον Ερίκ Σιοτί, οι απόψεις του οποίου περί ενίσχυσης της κρατικής εξουσίας στις υποβαθμισμένες συνοικίες των μεταναστών και περί υπεράσπισης της γαλλικής εθνικής ταυτότητας προσέγγιζαν αυτές της άκρας δεξιάς.
Η Πεκρές νίκησε τον Σιοτί το Δεκέμβριο στο δεύτερο γύρο των προκριματικών, αλλά ο Σιοτί κέρδισε σχεδόν το 40% των ψήφων και αναλυτές λένε τώρα πως μέρος του ποσοστού αυτού μπορεί να ακολουθήσει τον Πελτιέ στο στρατόπεδο του Ζεμούρ.
Δημοσκοπήσεις δεχίνουν πως ο Ζεμούρ υπολείπεται του Μακρόν, της Πεκρές και της Μαρίν Λεπέν του παραδοσιακού ακροδεξιού κόμματος Εθνικός Συναγερμός. Ωστόσο η κούρσα για μια θέση στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών είναι στήθος με στήθος.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
