 |
|
|  Σάββατο 8/1
Τα περιστατικά άνοιας στην Ελλάδα προβλέπεται να αυξηθούν κατά 45% έως το 2050
AΠΕ-ΜΠΕ
Η Ελλάδα θα είναι μία από τις χώρες με τη μικρότερη αναμενόμενη αύξηση περιστατικών άνοιας μελλοντικά, κατά "μόνο" 45% έως το 2050, ενώ σε παγκόσμιο επίπεδο αναμένεται τριπλασιασμός των περιπτώσεων άνοιας σε άτομα άνω των 40 ετών, από 57 εκατομμύρια το 2019 σε 153 εκατομμύρια το 2050, σύμφωνα με μια νέα μεγάλη διεθνή επιστημονική μελέτη. Η αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού και η σταδιακή γήρανση του - δηλαδή η αύξηση του ποσοστού των ηλικιωμένων στο σύνολο - εξηγούν σε μεγάλο βαθμό αυτή την εξέλιξη.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Έμα Νίκολς του Ινστιτούτου Μετρήσεων και Αξιολόγησης της Υγείας (ΙΗΜΕ) του Πανεπιστημίου Ουάσιγκτον στο Σιάτλ των ΗΠΑ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα δημόσιας υγείας "The Lancet Public Health", ανέλυσαν στοιχεία για 204 χώρες. Πρόκειται για την πιο ολοκληρωμένη μέχρι σήμερα διεθνή μελέτη παρατήρησης και μοντελοποίησης (χρηματοδοτήθηκε από το Ίδρυμα Μελίνα και Μπιλ Γκέιτς), η οποία συνδέει την άνοια με τέσσερις κυρίως παράγοντες κινδύνου: το κάπνισμα, την παχυσαρκία, το υψηλό σάκχαρο και το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο.
Τα περιστατικά άνοιας εκτιμάται ότι θα αυξηθούν έως τα μέσα του αιώνα μας σε όλες τις χώρες του πλανήτη, με την μικρότερη ποσοστιαία αύξηση να αναμένεται στις ανεπτυγμένες χώρες της Ασίας-Ειρηνικού (53%) και στη Δυτική Ευρώπη (74%), ενώ τη μεγαλύτερη στη Βόρεια Αφρική -Μέση Ανατολή (367%) και στην ανατολική Υποσαχάρια Αφρική (357%).
Οι πέντε χώρες με την μικρότερη αύξηση στα περιστατικά άνοιας μεταξύ 2019-2050 εκτιμάται ότι θα είναι: η Ιαπωνία (27%), η Βουλγαρία (37%), η Σερβία (38%), η Λιθουανία (44%) και η Ελλάδα (45%).
Η Ελλάδα, σύμφωνα με τη μελέτη, είχε το 2019 περίπου 206.000 περιστατικά άνοιας (πιθανό εύρος 174.643 έως 240.487), ενώ το 2050 αναμένεται να έχει γύρω στα 299.000 (εύρος 237.117-371.264), κάτι που σημαίνει εκτιμώμενη αύξηση της τάξης του 45% (με πιθανό εύρος από 24% κατ' ελάχιστον έως μέγιστο 67%).
Οι πέντε χώρες με την μεγαλύτερη αύξηση αναμένεται να είναι όλες αραβικές: Κατάρ (1.926%), Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (1.795%), Μπαχρέιν (1.084%), Ομάν (943%) και Σαουδική Αραβία (898%).
Η άνοια - με κυριότερη μορφή τη νόσο Αλτσχάιμερ - είναι σήμερα η έβδομη αιτία θανάτου παγκοσμίως και μια από τις κυριότερες αιτίες αναπηρίας, κινητικών δυσκολιών και εξάρτησης των ηλικιωμένων από άλλους ανθρώπους. Σύμφωνα με εκτιμήσεις των ειδικών, έως το 40% των περιπτώσεων άνοιας θα μπορούσαν να αποφευχθούν ή έστω να επιβραδυνθούν με την αντιμετώπιση 12 παραγόντων κινδύνου: χαμηλής μόρφωσης, υπέρτασης, απώλειας ακοής, καπνίσματος, παχυσαρκίας στη μέση ηλικία, κατάθλιψης, σωματικής αδράνειας, διαβήτη, κοινωνικής απομόνωσης, υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ, τραυματισμών στο κεφάλι και ρύπανσης του αέρα.
Αν βελτιωθεί η πρόσβαση στην εκπαίδευση, εκτιμάται ότι θα υπάρξουν 6,2 εκατομμύρια λιγότερα περιστατικά άνοιας μέχρι το 2050. Από την άλλη όμως, αυτή η μείωση θα μπορούσε να υπεραντισταθμισθεί (με 6,8 εκατομμύρια περισσότερα περιστατικά άνοιας) από μια μελλοντική αύξηση στην παχυσαρκία, στο υψηλό σάκχαρο και στο κάπνισμα.
Όπως τόνισε η δρ Νίκολς, "είναι ανάγκη να εστιάσουμε περισσότερο στην πρόληψη και στον έλεγχο των παραγόντων κινδύνου, προτού οδηγήσουν στην άνοια. Για τις περισσότερες χώρες αυτό σημαίνει προγράμματα που να υποστηρίζουν πιο υγιεινή διατροφή, περισσότερη σωματική άσκηση, διακοπή του καπνίσματος και καλύτερη πρόσβαση στην εκπαίδευση".
Σε παγκόσμιο επίπεδο, περισσότερες γυναίκες πάσχουν σήμερα από άνοια σε σχέση με τους άνδρες (με αναλογία 100-69), κάτι που αναμένεται να συνεχιστεί έως το 2050. Εν μέρει αυτό οφείλεται στο ότι οι γυναίκες ζουν περισσότερα χρόνια και εν μέρει λόγω διαφορών φύλου στους υποκείμενους βιολογικούς μηχανισμούς της άνοιας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
