 |
|
|  Τρίτη 21/12
Αργεντινή- Χιλιάδες διαδηλωτές στο Μπουένος Άιρες τίμησαν τη λαϊκή εξέγερση του 2001
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
H καρδιά του Μπουένος Άιρες γέμισε τη Δευτέρα με διαδηλωτές, αρκετές δεκάδες χιλιάδες, σε διάφορες συγκεντρώσεις για έναν φόρο τιμής στη λαϊκή εξέγερση της "μεγάλης (οικονομικής) κρίσης" του 2001, στους 39 νεκρούς από την καταστολή.
Το μεσημέρι, δεκάδες συνδικάτα, κοινωνικά κινήματα, κόμματα στα αριστερά της περονιστικής κυβέρνησης (κεντροαριστερά) συγκεντρώθηκαν στην Πλάσα ντε Μάγιο, μπροστά από το προεδρικό μέγαρο Κάσα Ροσάντα, το θέατρο των χειρότερων συγκρούσεων της κοινωνικής έκρηξης της 19ης και 20ης Δεκεμβρίου 2001.
Η συγκέντρωση, της οποίας προηγήθηκε το βράδυ της Κυριακής "αγρυπνία" από τις ίδιες οργανώσεις, ήταν ταυτόχρονα φόρος τιμής και κοινωνική κινητοποίηση, σε μια τρέχουσα οικονομική συγκυρία, η οποία γι αυτούς ηχεί σαν πιθανή επανάληψη της ιστορίας: ένα βαρύ χρέος της Αργεντινής και η δαμόκλειος σπάθη μιας συμφωνίας με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) που θα σήμαινε λιτότητα.
"2001-2021: Ζήτω η λαϊκή εξέγερση". "Κάτω η προσαρμογή!", "Έξω από το ΔΝΤ", έγραφαν μεγάλα πανό στην πλατεία, όπου εκτέθηκαν επίσης φωτογραφίες από τις διαδηλώσεις και τις συγκρούσεις το 2001, την καταστολή και τα θύματα.
"Η 20ή Δεκεμβρίου είναι μια πολύ σημαντική επέτειος στην Αργεντινή", δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Γκαμπριέλ Σολάνο, ακτιβιστής του Εργατικού Κόμματος. "Όμως, 20 χρόνια μετά, βλέπουμε μια λίγο πολύ παρόμοια κατάσταση: μεγάλη φτώχεια, αθλιότητα και πάλι μια συμφωνία με το ΔΝΤ που απειλεί τον λαό με ένα σχέδιο προσαρμογής. Επιστρέφουμε εδώ, στην Πλάσα ντε Μάγιο, για να πούμε ότι δεν θέλουμε πλέον σχέδιο προσαρμογής για τον λαό".
Εκείνον τον Δεκέμβριο του 2001, η Αργεντινή είχε δει χρόνια συνεχούς χρέους, σχέδια λιτότητας και τελικά μια κρίση ρευστότητας με πάγωμα των τραπεζικών καταθέσεων, έκρηξη στις λεηλασίες καταστημάτων, ταραχές και μετά από 48 ώρες την παραίτηση του προέδρου Φερνάντο ντε λα Ρούα. Ο προσωρινός διάδοχός του Αντόλφο Ροντρίγκες Σάα διέταξε τη μεγαλύτερη χρεοκοπία της ιστορίας (100 δισεκατομμύρια δολάρια).
Η "μεγάλη κρίση" του 2001 άφησε στους Αργεντινούς ένα διαρκές τραύμα και μια συνεχή αβεβαιότητα για το οικονομικό μέλλον, αλλά και τη μνήμη μιας εξέγερσης.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
