 |
|
|  Τρίτη 9/11
Γεωργία- Xιλιάδες διαδήλωσαν υπέρ του πρώην προέδρου Mιχαήλ Σαακασβίλι,οποίος βρίσκεται στη φυλακή και κάνει απεργία πείνας
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν χθες Δευτέρα στη Γεωργία υπέρ του πρώην προέδρου και επικεφαλής της αντιπολίτευσης Μιχαήλ Σαακασβίλι, ο οποίος βρίσκεται στη φυλακή και κάνει απεργία πείνας, λίγο μετά την ανακοίνωση ότι μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο-φυλακή.
Φωνάζοντας το όνομα του Σαακασβίλι σχεδόν 40.000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν το βράδυ στην κεντρική πλατεία του Τμπιλίσι, πρωτεύουσα της Γεωργίας. «Ένα μαζικό και μόνιμο κίνημα διαμαρτυρίας ξεκίνησε στη Γεωργία και δεν θα σταματήσει αν ο Μιχαήλ Σαακασβίλι δεν αφεθεί ελεύθερος και δεν διεξαχθούν πρόωρες εκλογές», τόνισε ο Νίκα Μέλια πρόεδρος του Ενωμένου Εθνικού Μετώπου (MNU), το κόμμα του πρώην προέδρου.
«Δεν θα διαλυθούμε, η διαμαρτυρία μας θα είναι αδιάλλακτη και ειρηνική», πρόσθεσε.
Οι διαδηλωτές στη συνέχεια πραγματοποίησαν πορεία στο κέντρο της πόλης κατευθυνόμενοι προς το γραφείο του πρωθυπουργού με σκοπό να αποκλείσουν το κτήριο.
Ο Σαακασβίλι είναι «θύμα μιας πολιτικής βεντέτας, δεν θα σταματήσουμε αν δεν αφεθεί ελεύθερος», δήλωσε ένας από τους διαδηλωτές, ο Νίκο Μγκελάντζε, ένας 46χρονος επιχειρηματίας. Το τηλεοπτικό δίκτυο Mtavari, που πρόσκειται στην αντιπολίτευση, μετέδωσε εικόνες από εκατοντάδες αστυνομικούς που είχαν αναπτυχθεί μπροστά από κυβερνητικά κτήρια.
Χθες ο πρώην πρόεδρος της Γεωργίας δήλωσε ότι φοβάται για τη ζωή του και κατήγγειλε ότι τον κακοποίησαν σωματικά οι δεσμοφύλακες. «Με προσέβαλαν, με χτύπησαν στον λαιμό, με τράβηξαν στο πάτωμα από τα μαλλιά», δήλωσε ο Σαακασβίλι σε επιστολή προς τον δικηγόρο του, εκτιμώντας ότι στόχος της μεταφοράς του χθες σε νοσοκομείο- φυλακή ήταν να τον «σκοτώσουν».
Μερικές ώρες νωρίτερα τη Δευτέρα οι σωφρονιστικές αρχές είχαν ανακοινώσει ότι ο Σαακασβίλι μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο – φυλακή προκειμένου «να αποφευχθεί η επιδείνωση της κατάστασης της υγείας του» έπειτα από 39 ημέρες απεργίας πείνας.
Οι γιατροί που εξέτασαν τον πρώην πρόεδρο είχαν τονίσει ότι υπάρχει «σοβαρός κίνδυνος επιπλοκών» και για τον λόγο αυτό άμεση «ανάγκη να λάβει εκτάκτως θεραπεία σε μια καλά εξοπλισμένη κλινική».
Φιλοδυτικός πρόεδρος της Γεωργίας από το 2004 ως το 2013 και πλέον επικεφαλής της αντιπολίτευσης, ο 53χρονος Σαακασβίλι επέστρεψε την 1η Οκτωβρίου στη χώρα του, έπειτα από αυτοεξορία οκτώ ετών στην Ουκρανία, την παραμονή των τοπικών εκλογών προκειμένου να βοηθήσει την αντιπολίτευση σε αυτό που χαρακτήρισε ως μια αποστολή για να σώσει τη χώρα.
Συνελήφθη αμέσως και φυλακίστηκε αφού είχε καταδικαστεί ερήμην το 2018 για «κατάχρηση εξουσίας», μια απόφαση την οποία θεωρεί πολιτικά υποκινούμενη. Έκτοτε πραγματοποιεί απεργία πείνας. Οι υποστηρικτές του απαιτούν εδώ και εβδομάδες την απελευθέρωσή του ή τουλάχιστον τη μεταφορά του σε κανονικό νοσοκομείο και όχι σε νοσοκομείο- φυλακή.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
