 |
|
|  Τρίτη 9/11
Σκάνδαλο Οντεμπρέχτ
Δύο γιοι πρώην προέδρου τού Παναμά θα εκδοθούν στις ΗΠΑ,κατηγορούμενοι για διαφθορά
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Δύο γιοι του πρώην προέδρου του Παναμά, του Ρικάρδο Μαρτινέλι, που έχουν προφυλακιστεί στη Γουατεμάλα, θα εκδοθούν προσεχώς στις ΗΠΑ, κατόπιν αιτήματος της αμερικανικής δικαιοσύνης στο πλαίσιο της έρευνας για την πολύκροτη υπόθεση διαφθοράς Οντεμπρέχτ, αφού δικαστήριο του κράτους της κεντρικής Αμερικής έδωσε το οριστικό πράσινο φως και για τον δεύτερο.
Ο Ρικάρδο Αλμπέρτο Μαρτινέλι Λινάρες, 42 ετών, συναίνεσε ενώπιον δικαστηρίου στην έκδοσή του στις ΗΠΑ, όπου κατηγορείται για νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα.
Το πράσινο φως για την έκδοση του αδελφού του Λουίς Ενρίκε δόθηκε τον Μάιο.
«Θα ήθελα να εκφράσω την απόφασή μου να αποδεχθώ τη διαδικασία έκδοσης και να ζητήσω από το δικαστήριο να φέρει σε πέρας τις απαιτούμενες τυπικές διαδικασίες ώστε να λάβει χώρα το ταχύτερο δυνατόν», δήλωσε ενώπιον της έδρας ο Ρικάρδο Αλμπέρτο Μαρτινέλι.
Κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, αποποιήθηκε το δικαίωμά του να συνεχίσει να καταθέτει προσφυγές εναντίον της διαδικασίας έκδοσης, που βρισκόταν σε εξέλιξη μετά τη σύλληψη των δύο αδελφών την 6η Ιουλίου 2020 στο αεροδρόμιο της Γουατεμάλας, καθώς προσπαθούσαν να επιστρέψουν στον Παναμά με ιδιωτικό αεροσκάφος που εκτελούσε πτήση ανθρωπιστικής φύσης.
Το δικαστήριο διαπίστωσε πως δεν υφίσταται πια κανένα εμπόδιο για να προχωρήσει η έκδοση και η διαδικασία βρίσκεται πλέον στη διακριτική ευχέρεια του υπουργείου Εξωτερικών.
Οι ΗΠΑ υπέβαλαν στη Γουατεμάλα αίτημα έκδοσης των δύο αδελφών έπειτα από αξίωση της αμερικανικής δικαιοσύνης, που τους κατηγορεί ότι ενέχονταν στο κύκλωμα διαφθοράς της βραζιλιάνικης κατασκευαστικής Οντεμπρέχτ, της κατασκευαστικής που μοίρασε «πάνω από 700 εκατομμύρια δολάρια σε δωροδοκίες σε αξιωματούχους της παναμαϊκής κυβέρνησης», ώστε να εξασφαλίσει σε αντάλλαγμα κρατικές συμβάσεις.
Σύμφωνα με την αμερικανική δικαιοσύνη, ενέχονται στη μεταφορά 28 εκατ. δολαρίων σε μυστικούς τραπεζικούς λογαριασμούς σε ονόματα εταιρειών-φαντασμάτων.
Ο πρώην πρόεδρος Μαρτινέλι είναι και ο ίδιος αντιμέτωπος με κατηγορίες για το σκάνδαλο της Οντεμπρέχτ. Μολαταύτα ο πρώην αρχηγός του κράτους, που διατηρεί μια ορισμένη δημοφιλία, έχει ανακοινώσει την πρόθεσή του να διεκδικήσει την επανεκλογή του στο ανώτατο αξίωμα της χώρας του στις προεδρικές εκλογές του 2024.
Ο Παναμάς διεκδικεί επίσης την έκδοση των αδελφών Μαρτινέλι, στο πλαίσιο της έρευνας που διενεργείται για άλλη υπόθεση διαφθοράς.
Το σκάνδαλο Οντεμπρέχτ σάρωσε ηγέτες και πολιτικά κόμματα σε αρκετά κράτη της Λατινικής Αμερικής. Πρώην ηγετικά στελέχη της γιγάντιας βραζιλιάνικης κατασκευαστικής εταιρείας έχουν παραδεχθεί ενώπιον της δικαιοσύνης πως μοίραζαν παρανόμως δεκάδες εκατομμύρια δολάρια σε δωροδοκίες για να εξασφαλίζουν τις αναθέσεις κρατικών συμβάσεων για την εκτέλεση δημοσίων έργων.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
