 |
|
|  Κυριακή 24/10
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΛΛΑΖΕΙ
Νόμιμη καθίσταται στο Λουξεμβούργο η οικιακή καλλιέργεια και χρήση κάνναβης
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Οι ενήλικες στο Λουξεμβούργο θα επιτρέπεται να καλλιεργούν έως και τέσσερα φυτά κάνναβης στα σπίτια ή τους κήπους τους σύμφωνα με νόμους που θα το κάνουν την πρώτη χώρα στην Ευρώπη που θα νομιμοποιήσει την παραγωγή και την κατανάλωση του ναρκωτικού.
Η ανακοίνωση από την κυβέρνηση του Λουξεμβούργου φέρεται να επιφέρει θεμελιώδεις αλλαγές στην προσέγγιση της χώρας όσον αφορά την ψυχαγωγική χρήση και την καλλιέργεια κάνναβης υπό το φως της αποτυχίας της απαγόρευσης αποτροπής της χρήσης.
Σύμφωνα με τη νομοθεσία, άτομα ηλικίας 18 ετών και άνω θα μπορούν να καλλιεργούν νόμιμα έως και τέσσερα φυτά κάνναβης ανά νοικοκυριό για προσωπική χρήση.
Το εμπόριο σπόρων θα επιτρέπεται επίσης χωρίς κανένα όριο στην ποσότητα ή τα επίπεδα της τετραϋδροκανναβινόλης (THC), του κύριου ψυχοδραστικού συστατικού.
Η κυβέρνηση είπε ότι θα ήταν δυνατή η αγορά σπόρων σε καταστήματα, η εισαγωγή τους ή η αγορά τους μέσω Διαδικτύου.
Υπάρχει επίσης η πρόθεση να επιτραπεί η εγχώρια παραγωγή σπόρων για εμπορικούς σκοπούς, αλλά τα σχέδια τόσο για μια εθνική αλυσίδα παραγωγής όσο και για τη διανομή που ρυθμίζεται από το κράτος έχουν καθυστερήσει λόγω της πανδημίας του Covid.
Ο υπουργός Δικαιοσύνης, Σαμ Τάνσον, περιέγραψε την αλλαγή του νόμου για την εγχώρια παραγωγή και κατανάλωση ως πρώτο βήμα.
«Σκεφτήκαμε ότι έπρεπε να δράσουμε, έχουμε πρόβλημα με τα ναρκωτικά και η κάνναβη είναι το ναρκωτικό που χρησιμοποιείται περισσότερο και αποτελεί μεγάλο μέρος της παράνομης αγοράς», είπε.
«Θέλουμε να ξεκινήσουμε επιτρέποντας στους ανθρώπους να το καλλιεργήσουν στο σπίτι. Η ιδέα είναι ότι ένας καταναλωτής δεν βρίσκεται σε παράνομη κατάσταση εάν καταναλώνει κάνναβη και ότι δεν υποστηρίζουμε ολόκληρη την παράνομη αλυσίδα από την παραγωγή έως τη μεταφορά έως την πώληση όπου υπάρχει μεγάλη δυστυχία. Θέλουμε να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να ξεφύγουμε όλο και περισσότερο από την παράνομη μαύρη αγορά».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
