 |
|
|  Δευτέρα 5/7
Μυστήρια καταγγελία 25χρονης εγκύου
Πήγε στην Αθήνα να φτιάξει το κινητό της και τη βίασαν 4 άτομα...
OPEN,newsbeast.gr,flashnews.gr
Tον απόλυτο εφιάλτη έζησε 25χρονη έγκυος στο κέντρο της Αθήνας, η οποία όπως υποστηρίζει, έπεσε θύμα ομαδικού βιασμού από τρεις αλλοδαπούς.
Η ίδια μιλάει για τις στιγμές φρίκης, δεν μπορεί να κρύψει το σοκ, που έχει υποστεί και ζητά δικαίωση.
Βρέθηκε στην Ομόνοια για να φτιάξει το κινητό της τηλέφωνο και όπως είπε: «Ένας Αφγανός με πήγε σε ένα πάρκο και με… Καταλάβατε. Με τράβηξε από το χέρι και με πήγε εκεί πέρα. Του λέω ‘σε παρακαλώ, άφησέ με να φύγω’ και δεν με άφηνε να φύγω! Του είπα ότι είμαι έγκυος! Δεν τον ένοιαξε καν!».
Όμως το μαρτύριό της συνεχίστηκε. Την ώρα που σε κατάσταση σοκ πήγαινε στο Αστυνομικό Τμήμα για να καταγγείλει το περιστατικό, τρεις άνδρες την προσέγγισαν με το πρόσχημα να τη βοηθήσουν, αλλά τελικά με ταξί την οδήγησαν σε ένα υπόγειο διαμέρισμα στον Άγιο Παντελεήμονα όπου ο ένας κράτησε τον ρόλο του τσιλιαδόρου.
Μιλώντας στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Open, η γυναίκα είπε: «Ήταν ένα υπόγειο. Με τραβάει ο ένας μέσα, βγαίνω από το ταξί με τραβάει ο ένας μέσα, πάει να κλειδώσει την πόρτα, του λέω σε παρακαλώ φέρε το κλειδί γιατί θα φωνάξω την αστυνομία. Φώναζα ‘βοήθεια! Βοήθεια! Σας παρακαλώ, μην μου κάνετε τίποτα, μη με σκοτώσετε!’».
Συντετριμμένη από τον εφιάλτη της ζητεί δικαίωση: «Είναι εντάξει σε καλή κατάσταση το παιδάκι, πάλι καλά που δεν έπαθε τίποτα το παιδάκι μου, αλλιώς θα τα είχα χάσει όλα! Ζητώ την ηθική, νομική μου δικαίωση».
Οι 3 άνδρες από το Πακιστάν συνελήφθησαν, οι δύο προφυλακίστηκαν, ενώ ο τρίτος αφέθηκε ελεύθερος με τον περιοριστικό όρο της εμφάνισης τρεις φορές το μήνα σε αστυνομικό τμήμα.
Ο Αφγανός είναι ο τέταρτος δράστης που έχει ταυτοποιηθεί από την Αστυνομία. Πρόκειται για έναν 23χρονο ο όποιος και αναζητείται. Ασφαλείς πηγές αναφέρουν ότι ο δράστης είναι γνώριμος των αρχών και σεσημασμένος.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
