 |
|
|  Πέμπτη 1/7
Κυκλοφόρησε το βιβλίο «Άνθρωπος 4.0» από τις εκδόσεις ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ, του
CEO της OLYMPIA ELECTRONICS A.E. Δημήτρη Λακασά, υπό την επιμέλεια του
Οικονομικού Αναλυτή του ΣΕΒΕ, Δημήτρη Γούλια
Γράφει η Κική Γλυκού
Ο «Άνθρωπος 4.0» φωτίζει την 4 η Βιομηχανική Επανάσταση και μας προβληματίζει
για το πώς θα πρέπει να φανούμε προνοητικοί στις ραγδαίες εξελίξει και πως να
διαχειριστούμε τις αλλαγές που θα επιφέρει. Τι είναι επιτέλους αυτή η 4η Βιομηχανική
Επανάσταση; Αφορά τη βιομηχανία των ανεπτυγμένων χωρών ή μήπως μας αφορά
όλους; Τα ερωτήματα που δημιουργεί η έλευση της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης
είναι πολλά και δύσκολα, η απάντηση όμως είναι απλή. Η σοφή διαχείριση της
γνώσης θα αποτελέσει το σημείο-κλειδί στην επιτυχημένη εφαρμογή της 4ης
Βιομηχανικής Επανάστασης. Ο άνθρωπος έχει φθάσει σε μια καμπή της εξελικτικής
του πορείας και βρίσκεται για ακόμα μια φορά σε σταυροδρόμι, όπου καλείται να
διαμορφώσει το μέλλον του.
Το βιβλίο Άνθρωπος 4.0 επιχειρεί μια διείσδυση στα άδυτα των νέων τεχνολογιών με
μια απλή ματιά και με την ίδια ματιά βλέπει το μέλλον της ανθρωπότητας. Τάσσεται
ξεκάθαρα και με επιχειρήματα υπέρ του ανθρώπου στο νέο δίλημμα «άνθρωπος ή
μηχανή». Εν τέλει, θα επικρατήσει το φως ή το σκοτάδι στη νέα εποχή που έρχεται; Η
μήπως αυτή η εποχή κιόλας ήρθε;
Ο Δημήτριος Λακασάς γεννήθηκε στις 14 Απριλίου 1973 στον Κολινδρό Πιερίας.
Είναι CEO της Olympia Electronics A.E. Το 2017 ανακηρύχτηκε «Καινοτόμος
επιχειρηματίας της χρονιάς» στον διαγωνισμό της EY - ERNST & YOUNG. Έχει στο
ενεργητικό του συμμετοχή σε διεθνή συνέδρια και δημοσιεύσεις στον οικονομικό και
επιχειρηματικό Τύπο. Έχει πτυχίο Οικονομικών και Marketing από το City College –
University Of Sheffield και μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών (Μ.Β.Α.) στη Διοίκηση
Επιχειρήσεων από το University of Sheffield. Παράλληλα με την επιχειρηματική του
δραστηριότητα, έχει διατελέσει:
-Πρόεδρος του Συνδέσμου Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος (ΣΕΒΕ), 2010
έως 2014
- Πρόεδρος της Αλεξάνδρειας Ζώνης Καινοτομίας (ΑΖΚ), 2013 έως 2015
- Μέλος Γενικού Συμβουλίου ΣΕΒ, 2004 έως 2019
- Μέλος Δ.Σ. του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΕ), 1999
έως 2014
- Ιδρυτής της δεξαμενής σκέψης Think Tank SEVE
- Μέλος της Επιτροπής Ηθικής και Δεοντολογίας της Έρευνας του
Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΕΗΔΕ ΑΠΘ)
Ο Δημήτρης Γούλιας γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1989 στη Λάρισα και μεγάλωσε
στον Βόλο. Από το 2017 εργάζεται ως Οικονομικός Αναλυτής στον Σύνδεσμο
Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος (ΣΕΒΕ) και είναι Υπεύθυνος του Ινστιτούτου
Εξαγωγικών Ερευνών και Σπουδών (ΙΕΕΣ) του ΣΕΒΕ. Έχει πτυχίο Οικονομικών
Επιστημών (BSc) από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών
τις Διεθνείς Επιχειρηματικές Δραστηριότητες (Master in International Business) από
το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Μιλάει Αγγλικά και Ιταλικά.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
