 |
|
|  Σάββατο 29/5
Ασυνήθιστο περιστατικό στην Κρήτη
48χρονος παρουσιάσθηκε στην αστυνομία , ομολόγησε ληστεία,που έκανε...25 χρόνια πριν,δήλωσε μετανιωμένος και... επέστρεψε τα χρήματα!!
cretalive.gr,protothema.gr
Ένα πρωτόγνωστο περιστατικό σημειώθηκε σε αστυνομικό τμήμα της ανατολικής Κρήτης όταν εμφανίστηκε ένας 48χρονος Κρητικός και ομολόγησε ότι είχε διαπράξει ληστεία σε τραπεζικό κατάστημα στην Αλικαρνασσό, το 1996.Ο 48χρονος άνδρας που τότε ήταν φοιτητής είχε καταφέρει να αποσπάσει από την ταμία της τράπεζας το ποσό των 450.000 δραχμών.
Σήμερα, τόσα χρόνια μετά ο 48χρονος ένιωσε ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να ζητήσει συγγνώμη με τον τρόπο του και να επιστρέψει μέσω της Αστυνομίας στην τράπεζα το ποσό των 1.330 ευρώ, όσα δηλαδή και τα χρήματα που είχε αποσπάσει τότε.
Ο ίδιος φέρεται να εξήγησε στους εμβρόντητους αστυνομικούς τους λόγους που τον οδήγησαν να προβεί σε αυτή την ομολογία τόσα χρόνια μετά. Για τη συγκεκριμένη ληστεία του 1996 οι πληροφορίες αναφέρουν ότι οι Αρχές Ασφαλείας είχαν ταυτοποιήσει ως εμπλεκόμενο ένα άλλο άτομο, σε βάρος του οποίου εκκρεμεί ένταλμα σύλληψης.
Πηγές αναφέρουν ότι ο 48χρονος περιέγραψε με λεπτομέρειες πώς διέπραξε τη ληστεία, ισχυριζόμενος ότι ήταν μόνος του. Έδωσε στην ταμεία ένα σημείωμα στο οποίο ανέφερε ότι έφερε πάνω του πιστόλι και υπό την απειλή αυτή, κατάφερε να αποσπάσει τα χρήματα. Το κίνητρο για τη ληστεία ήταν ότι χρωστούσε λόγω τζόγου. Σύμφωνα με πηγές του Cretalive, πλέον η υπόθεση θα πάρει το δρόμο της δικαιοσύνης αφού η κατάθεση με τα όσα ομολογεί και περιγράφει ο 48χρονος θα διαβιβαστούν στην αρμόδια Εισαγγελική Αρχή για τα περαιτέρω.
Σε ό,τι αφορά τα χρήματα που παρέδωσε στο Αστυνομικό Τμήμα θα κατατεθούν στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
