 |
|
|  Kυριακή 10/1
Ενας εθνικιστής φαβορί στις σημερινές προεδρικές εκλογές στο Κιργιστάν
AΠΕ-ΜΠΕ
Ο εθνικιστής πολιτικός Σαντίρ Τζαπάροφ φαίνεται έτοιμος να κερδίσει τις προεδρικές εκλογές, που διεξάγονται σήμερα στο Κιργιστάν, μετά την κατάρρευση της προηγούμενης κυβέρνησης της χώρας αυτής της κεντρικής Ασίας, η οποία είναι στενός σύμμαχος της Ρωσίας.
Οι βίαιες διαδηλώσεις, που ξέσπασαν τον περασμένο Οκτώβριο, έφεραν τον 52χρονο Τζαπάροφ, από ένα κελί της φυλακής, στον θώκο του πρωθυπουργου και κορυφώθηκαν με την ανάληψη εκ μέρους του της προσωρινής προεδρίας της χώρας, αν και αργότερα παραιτήθηκε από τη θέση αυτή ώστε να είναι υποψήφιος για να αναλάβει κανονικά τον ρόλο του προέδρου.
Ο Τζαπάροφ, ο οποίος είχε καταδικασθεί σε μακροχρόνια ποινή φυλάκισης για την απαγωγή ενός κυβερνήτη επαρχίας στο πλαίσιο μιας διαμαρτυρίας, είδε την καταδίκη του να ακυρώνεται εν μέσω της αναταραχής του Οκτωβρίου και κατέγραψε ευρύ προβάδισμα έναντι των 16 αντιπάλων του στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας.
Παρά την εθνικιστική στάση του --η πρώτη ενέργεια του Τζαπάροφ ως πρωθυπουργού ήταν να προσθέσει στα δελτία ταυτότητας πληροφορίες για την εθνικότητα--, έχει επανειλημμένα δεσμευθεί να διατηρήσει στενή σχέση με τη Μόσχα.
«Η Ρωσία είναι ο στρατηγικός εταίρος μας», δήλωσε ο Τζαπάροφ αφού ψήφισε σε προάστιο της πρωτεύουσας Μπισκέκ.
Η Ρωσία διατηρεί μια στρατιωτική αεροπορική βάση στην ορεινή αυτή χώρα και είναι επίσης ο κύριος προορισμός εκατοντάδων χιλιάδων εργατών από το Κιργιστάν.
Η γειτονική Κίνα είναι ένας άλλος σημαντικός εμπορικός εταίρος και επενδυτής στη φτωχή αυτή και κυρίως μουσουλμανική χώρα, η οποία, εκτός από πρόεδρο, ψηφίζει σήμερα για μεγαλύτερες προεδρικές εξουσίας σε βάρος του κοινοβουλίου.
Ο Τζαπάροφ είχε καταδικασθεί σε φυλάκιση εξαιτίας της εκστρατείας που είχε κάνει στα πρώτα χρόνια του 2010 για την εθνικοποίηση του γιγάντιου ορυχείου χρυσού Kumtor, το οποίο διαχειρίζεται η καναδική Centerra Gold. Ωστόσο, αφού ανέβηκε πέρυσι στην εξουσία, δήλωσε πως αυτός δεν είναι πλέον στόχος και πως θα επιδιώξει απλώς να εξασφαλίσει ότι τα κέρδη από το ορυχείο θα διανέμονται δίκαια.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
