 |
|
|  Σάββατο 31/10
Μεγαλώνει ο αριθμός τών θυμάτων στην Τουρκία απο τον ισχυρό σεισμό στο Αιγαίο
AΠΕ-ΜΠΕ
Μέλη σωστικών συνεργείων συνέχιζαν τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα, με φακούς φορεμένους στα μέτωπά τους, να αναζητούν επιζώντες στα συντρίμμια κτιρίων που κατέρρευσαν στη δυτική Τουρκία μετά τον ισχυρό σεισμό που σημειώθηκε χθες το μεσημέρι στο Αιγαίο και στοίχισε τη ζωή σε τουλάχιστον 24 ανθρώπους και τραυμάτισε πάνω από 800 στη χώρα αυτή - ο απολογισμός των θυμάτων της σεισμικής δόνησης φθάνει τους 26 νεκρούς αν προστεθούν οι δύο έφηβοι μαθητές που έχασαν τη ζωή τους στη Σάμο.
Στο Μπαϊράκλι, στην επαρχία της Σμύρνης (Ιζμίρ), σωστικά συνεργεία προσπαθούσαν να ανοίξουν δίοδο στα συντρίμμια επταώροφης πολυκατοικίας κι ενίοτε ζητούσαν από τον κόσμο που παρέμενε συγκεντρωμένος να κάνει ησυχία, καθώς συνέχιζαν να ψάχνουν παγιδευμένους όλη τη νύχτα, μετέδωσε ανταποκρίτρια του Γαλλικού Πρακτορείου.
Η σεισμική δόνηση, το μέγεθος της οποίας εκτιμήθηκε πως ανερχόταν σε επτά βαθμούς της κλίμακας Ρίχτερ από το αμερικανικό ινστιτούτο γεωφυσικών μελετών (USGS), σημειώθηκε λίγο πριν από τις δύο (ώρα Ελλάδας) στο Αιγαίο, νοτιοδυτικά της Σμύρνης, της τρίτης μεγαλύτερης πόλης της Τουρκίας, κοντά στη Σάμο.
Ο σεισμός ήταν τόσο ισχυρός και επιφανειακός που έγινε αισθητός ως την Κωνσταντινούπολη και την Αθήνα, ενώ προκάλεσε μίνι τσουνάμι, το οποίο πλημμύρισε τους δρόμους της Σεφερίχισαρ, τουρκικής πόλης κοντά στο επίκεντρο, και χτύπησε τις ακτές της Σάμου.
Ο Γκιοκάν Καν, διανομέας, 32 ετών, ήταν πάνω στη μοτοσικλέτα του όταν έγινε ο σεισμός. «Τρομοκρατήθηκα - όχι για μένα, για τη γυναίκα μου και τον γιο μου (...) Μονολόγησα: ‘δεν θα τελειώσει ποτέ’. Είχα την αίσθηση πως κράτησε δέκα λεπτά», αφηγήθηκε.
Ως νωρίτερα σήμερα το πρωί στην Τουρκία καταγράφονταν 24 θάνατοι και 804 τραυματισμοί, σύμφωνα με την υπηρεσία αντιμετώπισης καταστροφών (AFAD). Κατά την ίδια πηγή, 17 κτίρια κατέρρευσαν ή υπέστησαν πολύ σοβαρές ζημιές.
Νοσοκομεία της Σμύρνης, γεμάτα ασθενείς εξαιτίας της πανδημίας του κορονοϊού, αναγκάστηκαν να διακομίσουν εσπευσμένα ασθενείς σε δομές υγείας άλλων τουρκικών πόλεων, για να μπορέσουν να εισαγάγουν τραυματίες.
Το 1999 ισχυρός σεισμός 7,4 βαθμών είχε πλήξει τη βορειοδυτική Τουρκία στοιχίζοντας τη ζωή σε πάνω από 17.000 ανθρώπους, ανάμεσά τους περίπου χίλιους στην Κωνσταντινούπολη.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
