 |
|
|  Τρίτη 27/10
Σε πρωτόγνωρα επίπεδα έχει φτάσει ο υποσιτισμός των παιδιών στην Υεμένη-Τα περισσότερα κινδυνευουν να πεθάνουν!!!
OHE,iefimerida.gr,flashnews.gr
Σε κάποιες περιοχές της Υεμένης παρατηρούνται πρωτόγνωρα επίπεδα οξέος υποσιτισμού στα παιδιά, αυξάνοντας την ανησυχία ότι η εμπόλεμη χώρα πλησιάζει σε μια φρικτή κρίση διατροφικής ασφάλειας, σύμφωνα με σημερινή ανακοίνωση του ΟΗΕ.
Οι παράγοντες του υποσιτισμού επιδεινώθηκαν το 2020 στην Υεμένη, καθώς η πανδημία του κορωνοϊού, η οικονομική κατάρρευση, οι πλημμύρες, οι κλιμακούμενες συγκρούσεις και η μεγάλη υποχρηματοδότηση των ανθρωπιστικών αναγκών φέτος προστέθηκαν σε μια ήδη άσχημη κατάσταση λιμού έπειτα από σχεδόν έξι χρόνια πολέμου.
«Εκδίδουμε προειδοποιήσεις από τον Ιούλιο ότι η Υεμένη βρίσκεται στα πρόθυρα μιας καταστροφικής κρίσης διατροφικής ασφάλειας. Αν δεν τερματιστεί τώρα ο πόλεμος, πλησιάζουμε σε μια μη αναστρέψιμη κατάσταση και κινδυνεύουμε να χάσουμε μια ολόκληρη γενιά μικρών παιδιών στην Υεμένη», προειδοποίησε η Λίσε Γκράντε Συντονίστρια Ανθρωπιστικής Βοήθειας του ΟΗΕ για την Υεμένη.
Σύμφωνα με την κατάταξη του ΟΗΕ για τη διατροφική ασφάλεια (IPC), η ανάλυση για την διατροφική κατάσταση στη νότια Υεμένη δείχνει ότι τα περιστατικά οξέος υποσιτισμού στα παιδιά κάτω των 5 ετών έχουν αυξηθεί κατά 10% το 2020 για να ξεπεράσουν το μισό εκατομμύριο. Παράλληλα οι περιπτώσεις των παιδιών με σοβαρό οξύ υποσιτισμό αυξήθηκαν κατά 15,5% και τουλάχιστον 250.000 έγκυες ή θηλάζουσες γυναίκες χρειάζονται επίσης θεραπεία για τον υποσιτισμό.
Περίπου 1,4 εκατομμύριο παιδιά κάτω των 5 ετών ζουν στη νότια Υεμένη, η οποία βρίσκεται υπό τον έλεγχο της διεθνώς αναγνωρισμένης κυβέρνησης της χώρας. Τα στοιχεία του IPC για τη βόρεια Υεμένη, όπου ζουν οι περισσότεροι κάτοικοι της χώρας και βρίσκεται υπό τον έλεγχο των σιιτών ανταρτών Χούτι, δεν είναι ακόμη διαθέσιμα.
Μέχρι στιγμής δεν έχει κηρυχθεί ποτέ επισήμως λιμός στην Υεμένη. Ο ΟΗΕ προειδοποιεί ότι η χώρα αποτελεί τη μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση παγκοσμίως, με το 80% του πληθυσμού να εξαρτάται από ανθρωπιστική βοήθεια.
Διάφορα ανθρωπιστικά προγράμματα στην Υεμένη, χάρη στα οποία εκατομμύρια άνθρωποι γλιτώνουν από τον λιμό και ασθένειες, σταδιακά αναστέλλουν τη λειτουργία τους ή περιορίζουν τις δραστηριότητές τους εξαιτίας της ελλιπούς χρηματοδότησης φέτος.
Ο ΟΗΕ ανακοίνωσε ότι ως τα μέσα Οκτωβρίου είχε λάβει μόνο το 1,43 δισεκατομμύριο δολάρια από τα 3,2 δισεκατομμύρια που χρειάζεται για τις ανθρωπιστικές ανάγκες της Υεμένης για όλο το 2020. Ο οργανισμός έχει επισημάνει ότι χρειάζεται εκτάκτως 50 εκατομμύρια δολάρια προκειμένου να ενισχύσει τα διατροφικά του προγράμματα στη χώρα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
