 |
|
|  Kυριακή 18/10
Αρμενία-Αζερμπαϊτζάν
Αλληλοκατηγορίες για την παραβίαση της νέας συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός
AΠΕ-ΜΠΕ
Η Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν αλληλοκατηγορούνται σήμερα για την παραβίαση της νέας συμφωνίας για κατάπαυση του πυρός στον θύλακα του Ναγκόρνο Καραμπάχ, μερικές ώρες μετά την σύναψή της για ανθρωπιστικούς λόγους.
Η κατάπαυση του πυρός συμφωνήθηκε χθες και τέθηκε σε ισχύ τα μεσάνυχτα μετά την αποτυχία της συμφωνίας για εκεχειρία που είχε επιτευχθεί με τη μεσολάβηση της Ρωσίας πριν από μια εβδομάδα και είχε στόχο να σταματήσουν οι χειρότερες εχθροπραξίες που έχουν ξεσπάσει στην περιοχή αυτή από τη δεκαετία του 1990.
Το υπουργείο Άμυνας της Αρμενίας κατηγόρησε τον στρατό του Αζερμπαϊτζάν ότι άνοιξε πυρ δύο φορές στη διάρκεια της νύχτας που πέρασε και ότι έκανε χρήση πυροβολικού.
Το υπουργείο Άμυνας του Αζερμπαϊτζάν ανακοίνωσε παράλληλα ότι "ο εχθρός άνοιξε πυρ κοντά στην πόλη Τζαμπράιλ, όπως και τα χωριά αυτής της περιοχής (...) χρησιμοποιώντας οβίδες και πυροβολικό" και πρόσθεσε ότι ο στρατός των Αζέρων "έλαβε επαρκή μέτρα αντιποίνων".
Αξιωματούχοι στο Ναγκόρνο Καραμπάχ δήλωσαν ότι οι δυνάμεις του Αζερμπαϊτζάν εξαπέλυσαν επίθεση σε στρατιωτικές θέσεις του θύλακα και ότι υπάρχουν απώλειες και τραυματισμοί και στις δύο πλευρές.
Η εκεχειρία που συμφωνήθηκε νωρίτερα αυτόν τον μήνα είχε στόχο να επιτραπεί στις δύο πλευρές η ανταλλαγή αιχμαλώτων και των σορών αυτών που σκοτώθηκαν στις συγκρούσεις, αλλά είχε μικρό αντίκτυπο στις μάχες γύρω από τον θύλακα.
Η νέα κατάπαυση του πυρός ανακοινώθηκε χθες Σάββατο μετά τις συνομιλίες που είχε ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ με τον Αρμένιο και τον Αζέρο ομόλογό του, κατά τις οποίες τους ζήτησε να τηρήσουν την συμφωνία για εκεχειρία που επετεύχθη πριν από μια εβδομάδα με τη δική του μεσολάβηση.
Η Ρωσία, η Γαλλία και οι ΗΠΑ ανήκουν στην Ομάδα του Μινσκ, η οποία καταβάλλει προσπάθειες για την διευθέτηση της σύγκρουσης υπό την αιγίδα του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ).
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
