 |
|
|  Tρίτη 8/9
Οξύνεται η κρίση στην Λευκορωσία
Στελέχη της αντιπολίτευσης επιχείρησαν διαφυγή στην Ουκρανία
AΠΕ-ΜΠΕ
Η Μαρία Κολέσνικοβα, μέλος του προεδρείου του Συντονιστικού Συμβουλίου της αντιπολίτευσης στη Λευκορωσία, έφτασε τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα στα σύνορα με την Ουκρανία, αλλά δεν πέρασε στη χώρα, δήλωσαν Ουκρανοί μεθοριακοί αξιωματικοί.
Νωρίτερα η κρατική τηλεόραση της Λευκορωσίας είχε μεταδώσει ότι η Κολέσνικοβα συνελήφθη τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα, ενώ προσπαθούσε να διασχίσει τα σύνορα και να περάσει στην Ουκρανία, αν και δύο από τους συμμάχους της κατάφεραν να εγκαταλείψουν τη χώρα.
Παράλληλα και η λευκορωσική συνοριοφυλακή ανακοίνωσε ότι η Κολέσνικοβα συνελήφθη στην μεθόριο με την Ουκρανία, σημειώνοντας επίσης ότι δύο άλλοι αντιπολιτευόμενοι κατάφεραν να εγκαταλείψουν την Λευκορωσία.
"Η Κολέσνικοβα κρατείται τώρα", δήλωσε ο εκπρόσωπος της λευκορωσικής μεθοριακής υπηρεσίας Άντον Μπιτσκόφσκι, αναφερόμενoς στην αντιπολιτευόμενη, η οποία ήταν η τελευταία από τις τρεις γυναίκες στην ηγεσία της λευκορωσικής αντιπολίτευσης που μετείχαν στην προεκλογική εκστρατεία για τις προεδρικές εκλογές της 9ης Αυγούστου κατά του προέδρου της Λευκορωσίας Αλεξάντρ Λουκασένκο και που παρέμεναν στην χώρα.
Οι άλλες δύο είναι η Σβετλάνα Τιχανόφσκαγια και η Βερόνικα Τσέπκαλο, οι οποίες αυτοεξορίστηκαν.
"Έχει κινηθεί διαδικασία για να αποτιμηθεί η κατάσταση από νομικής άποψης", πρόσθεσε ο Μπιτσκόφσκι, χωρίς να διευκρινίσει περαιτέρω.
Σύμφωνα με τον ίδιο, τα άλλα δύο μέλη του Συντονιστικού Συμβουλίου της αντιπολίτευσης, τα οποία κατάφεραν να διασχίσουν τα σύνορα είναι οι Άντον Ροντέκοφ και Ιβάν Κραβτσόφ.
Το κίνημα της αντιπολίτευσης έχει ανακοινώσει ότι μασκοφόροι συνέλαβαν την 38χρονη Κολέσνικοβα χθες, Δευτέρα, στο κέντρο του Μινσκ και την πήραν μαζί τους μ' ένα βαν, ενώ δύο από τους συμμάχους της εξαφανίσθηκαν αργότερα.
Η κρατική τηλεόραση διέψευσε την πληροφορία αυτή και υποστήριξε ότι οι αρχές βρήκαν σήμερα το πρωί την Κολέσνικοβα σε αυτοκίνητο, με το οποίο προσπαθούσε να διασχίσει τα σύνορα, και την απομάκρυναν απ' αυτό.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
