 |
|
|  Tρίτη 4/8
Ένας άνθρωπος πεθαίνει κάθε επτά λεπτά στο Ιράν λόγω της Covid-19
AΠΕ-ΜΠΕ
Ένας άνθρωπος πεθαίνει κάθε επτά λεπτά στο Ιράν λόγω της COVID-19, όπως μετέδωσε η κρατική τηλεόραση, ενώ το υπουργείο Υγείας ανακοίνωσε 215 καταγεγραμμένους θανάτους λόγω της ασθένειας κατά το τελευταίο 24ωρο και τα κρατικά μέσα ενημέρωσης προειδοποίησαν για τη μη τήρηση των κοινωνικών αποστάσεων.
Η εκπρόσωπος του υπουργείου Υγείας, Σίμα Σαντάτ Λάρι δήλωσε, σύμφωνα με την κρατική τηλεόραση, ότι οι 215 θάνατοι το τελευταίο 24ωρο ανέβασαν τον συνολικό αριθμό των καταγεγραμμένων νεκρών σε 17.405 στο Ιράν, ενώ ο αριθμός των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων αυξήθηκε κατά 2.598 σε 312.035.
Σε πλάνα που μετέδωσε η κρατική τηλεόραση εμφανίζονται πολλοί Ιρανοί σε πολυσύχναστο δρόμο της Τεχεράνης να μην φορούν μάσκα ή να μην τηρούν τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης.
Κάποιοι ειδικοί έχουν αμφισβητήσει την ακρίβεια των επίσημων στοιχείων του Ιράν. Έκθεση από ερευνητικό κέντρο του ιρανικού κοινοβουλίου τον Απρίλιο άφησε να εννοηθεί ότι ο απολογισμός του κορονοϊού ίσως είναι σχεδόν διπλάσιος σε σχέση με τους αριθμούς που ανακοινώνει το υπουργείο Υγείας. Η έρευνα ανέφερε ότι τα επίσημα στοιχεία του Ιράν για τον κορονοϊό βασίζονται μόνο στον αριθμό των θανάτων στα νοσοκομεία και αυτών που είχαν ήδη βρεθεί θετικοί στον κορονοϊό.
Το βρετανικό δίκτυο BBC μετέδωσε ότι με βάση στοιχεία από ανώνυμη πηγή ο αριθμός των θανάτων στο Ιράν ίσως είναι τριπλάσιος σε σχέση με τις επίσημες αναφορές. Οι ιρανικές αρχές υγείας διέψευσαν το δημοσίευμα και είπαν ότι δεν υπάρχει συγκάλυψη.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
