Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πέμπτη 18/6

Ομογένεια-Αυστραλία

Αντιδράσεις για διαμέρισμα 6,5 εκατ. δολαρίων του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας,Μακάριου, στο Σίδνεϊ



news.com.au,protothema.gr

Αντιδράσεις στο εσωτερικό της ελληνικής ορθόδοξης κοινότητας του Σίδνεϊ έχει προκαλέσει η νέα πολυτελής κατοικία του Αρχιεπίσκοπου Αυστραλίας Μακάριου, αναφέρει σε αποκλειστικό δημοσίευμα της η αυστραλιανή ειδησεογραφική ιστοσελίδα news.com.au. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο επικεφαλής της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας «αγόρασε ένα πολυτελές διαμέρισμα με σειρά ανέσεων, όπως θέα στην Όπερα και τη Γέφυρα του Σίδνεϊ, θερμαινόμενη εσωτερική πισίνα, γυμναστήριο και πάρκινγκ για δύο αυτοκίνητα, αξίας 6,5 εκατομμυρίων δολαρίων Αυστραλίας, ποσό το οποίο οι πωλητές αρνούνταν να αποκαλύψουν για μήνες, παρά τις φήμες και τις συζητήσεις στο εσωτερικό της ελληνορθόδοξης κοινότητας της πόλης». Σύμφωνα με όσα μεταδίδει το αυστραλιανό μέσο, επικαλούμενο τα κτηματολογικά αρχεία, «το διαμέρισμα αγοράστηκε έναντι του προαναφερθέντος ποσού από το τραστ της Ελληνικής Ορθόδοξης Αρχιεπισκοπής της Αυστραλίας λίγο πριν τα Χριστούγεννα, με μόνο το τέλος χαρτοσήμου να ανέρχεται στα 400.000 δολάρια». Την αγορά του διαμερίσματος επιβεβαίωσε το ίδιο το τραστ, με δήλωση του επικεφαλής του στην αυστραλιανή ιστοσελίδα, τονίζοντας ότι το διαμέρισμα, όπως και άλλα ακίνητα σε διάφορες πόλεις της Αυστραλίας, αποτελεί ιδιοκτησία της Αρχιεπισκοπής και όχι του Έλληνα ιεράρχη. Επιπλέον, νέες αποκαλύψεις φέρνουν στο φως και τον ρόλο του φιλελεύθερου γερουσιαστή Άντριου Μπραγκ, ο οποίος παρενέβη στην αυστραλιανή κυβέρνηση για την αλλαγή του στάτους του Αρχιεπίσκοπου, που μετέβη στην Αυστραλία για το νέο του πόστο με τουριστική βίζα το 2019, λίγο μετά τον θάνατο του προκατόχου του, Αρχιεπίσκοπου Στυλιανού Χαρκιανάκη. «Η παρέμβαση του Μπραγκ ήταν καθοριστική για τον Μακάριο, καθώς σε μικρό χρονικό διάστημα κατάφερε να εξασφαλίσει στάτους μόνιμου κατοίκου Αυστραλίας. Στη συνέχεια, ο Μακάριος επιβράβευσε δημόσια τον γερουσιαστή για τις πρωτοβουλίες του, με τον Μπραγκ να γίνεται ο πρώτος μη-Έλληνας και μη-ορθόδοξος που λαμβάνει την υψηλότερη τιμή που μπορεί να δώσει σε κάποιον η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία της Αυστραλίας. Κατά τη διάρκεια της τελετής, η οποία έλαβε χώρα στις 20 Ιανουαρίου, ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος έπλεξε το εγκώμιο του Αυστραλού γερουσιαστή για την ικανότητα του να βρίσκει λύσεις», αναφέρει το δημοσίευμα.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία