 |
|
|  Τετάρτη 17/6
Επεισόδια στο Παρίσι σε διαδήλωση νοσηλευτών και φροντιστών
AFP,ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Με δακρυγόνα αντιμετώπισε η γαλλική αστυνομία χιλιάδες νοσηλευτές στο Παρίσι, που--όπως και σε αρκετές πόλεις της Γαλλίας--πραγματοποίησαν διαδήλωση, απαιτώντας περισσότερους πόρους για τα δημόσια νοσοκομεία και το σύνολο του εθνικού συστήματος Υγείας, αλλά και για να υπενθυμίσουν στην κυβέρνηση τις υποσχέσεις που τους είχε δώσει όταν η κρίση του κορωνοϊού βρισκόταν στην κορύφωσή της.
Το αρχηγείο της αστυνομίας της πρωτεύουσας έδωσε στη δημοσιότητα εικόνες βίντεο με κουκουλοφόρους διαδηλωτές που ανέτρεπαν ένα αυτοκίνητο κι έριχναν πέτρες ενάντια στην αστυνομία. "Βίαιες ομάδες επιχειρούν να διαταράξουν μία ειρηνική διαδήλωση των εργαζομένων στην υγεία", τονίζει στην ανακοίνωσή της η αστυνομία του Παρισιού.
Στο Παρίσι, πολλές νοσοκόμες, βοηθοί νοσηλευτών, γιατροί, τραυματιοφορείς, εργαζόμενοι στο 'βοήθεια στο σπίτι', αλλά και πολλά μέλη του κινήματος των "κίτρινων γιλέκων" συγκεντρώθηκαν κοντά στο υπουργείο Υγείας πίσω από μία γιγάντια επιγραφή με το σύνθημα "Είναι επείγον να δράσουμε".
Ορισμένοι από τους διαδηλωτές κρατούσαν πανώ με το σύνθημα "Νοσοκομείο σε ασφυξία/ δεν μπορώ να αναπνεύσω( I cannot breath)", σε μια αναφορά στο κίνημα "Black Lives Matter", ενώ σε άλλα κατήγγειλαν τις συνεχιζόμενες διαβουλεύσεις για τους μισθούς και την οργάνωση του συστήματος Υγείας.
Ο διάλογος, που ξεκίνησε στα τέλη Μαΐου και φέρει την ονομασία "Ségur de la santé", από το όνομα μίας από τις λεωφόρους που περνούν από το υπουργείο, έχουν στόχο να θέσουν τις βάσεις για να έχει υλοποιηθεί έως τις αρχές Ιουλίου το "σχέδιο μαζικών επενδύσεων και αναβάθμισης" που έχει υποσχεθεί για την υγεία ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
