Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τετάρτη 29/4

Σύγχρονο Ελληνικό Τραγούδι

Νέο τραγούδι του συνθέτη Δημήτρη Τσιβούλα "Σταμάτησε ο χρόνος" , με την υπέροχη φωνή της Ειρήνης Ασημoπούλου



Γράφει η Δημοσιογράφος ΕΛΕΝΑ ΚΑΡΡΑ

Η Ειρήνη Ασημοπούλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Η ενασχόλησή της με τη μουσική ξεκίνησε σε ηλικία 8 ετών με τη συμμετοχή της σε διάφορες μουσικοθεατρικές παιδικές παραστάσεις και παιδικές χορωδίες. Σε ηλικία 17 ετών συμμετείχε στην εκδήλωση για τον Κυπριακό Αγώνα τραγουδώντας στην Αίθουσα Τελετών του Α.Π.Θ. ενώ λίγο αργότερα πήρε μέρος στη μουσικοθεατρική παράσταση ¨Νόστιμον ήμαρ¨ , με κεντρικό θέμα τον ξεριζωμό του 1922 ερμηνεύοντας διάφορα τραγούδια του ξεριζωμού.

Ήταν 23 ετών όταν κυκλοφόρησε η πρώτη προσωπική επαγγελματική της δουλειά με τίτλο ¨Λόγια που δεν έχουν τελειωμό¨ σε στίχους της Αθηνάς Χατζησυμεωνίδου και μουσική του Άκη Καντέρη. Έκτοτε έχει εμφανιστεί σε πολλές μουσικές σκηνές στην Θεσσαλονίκη, την Λάρισα, τις Σέρρες, σε όλη την Χαλκιδική καθώς και την Κατερίνη.

Το καλοκαίρι του 2019, μετά από απαίτηση των συνεργατών και φίλων της, έστειλε την αίτηση για το τηλεοπτικό μουσικό παιχνίδι “THE VOICE OF GREECE”. Πολύ σύντομα βρέθηκε στο stage του παιχνιδιού, τραγουδώντας μπροστά στους κριτές κάνοντας και τους 4 να γυρίσουν. Ένα όμορφο μουσικό ταξίδι είχε ξεκινήσει στο πλευρό της Ελεωνόρας Ζουγανέλη.

«Τραγουδώντας επαγγελματικά τα τελευταία δύο χρόνια, συνειδητοποίησα πόσο μεγάλη ευλογία είναι να ζεις όπως και με όσα αγαπάς στο πλευρό σου!» μας λέει η Ειρήνη Ασημοπούλου που κυκλοφόρησε μόλις το νέο της single με τίτλο «Σταμάτησε ο Χρόνος» σε στίχους και μουσική του επίσης Θεσσαλονικιού Συνθέτη και Στιχουργού Δημήτρη Τσιβούλα.

Λίγα λόγια για τον Δημήτρη Τσιβούλα

Ο Δημήτρης Τσιβούλας ασχολείται από μικρός με τη μουσική. Σπούδασε ανώτερα θεωρητικά στο Μακεδονικό Ωδείο Θεσσαλονίκης, εμφανίστηκε ως μουσικός σε διάφορους χώρους διασκέδασης της Θεσσαλονίκης υπηρετώντας τη ρεμπέτικη, παραδοσιακή μουσική όπως επίσης τη ροκ και τη σύγχρονη έντεχνη σκηνή.

Από το 1999 είναι ιδιοκτήτης του Ωδείου και Σχολής Χορού Εν Τέχνη (www.entechni.gr).

Το 2018 κυκλοφόρησε από τη Spider Music τη πρώτη του δισκογραφική δουλειά με τίτλο ΄΄Για Όλα Και Κανένα΄΄

Τον Ιανουάριο του 2020 κυκλοφόρησε το ποίημα ΄΄Ένας Δόκιμος Στη Γέφυρα Εν Ώρα Κινδύνου΄΄ σε ποίηση Νίκου Καββαδία. Ένα τραγούδι το οποίο είναι ερμηνευμένο εξαιρετικά από τον Νικόλα Λάππα.


 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία