 |
|
|  Τετάρτη 1/1
"Επανάσταση " στην Φινλανδία
Η 34χρονη πρωθυπουργός θέλει 6ωρη εργασία τέσσερις φορές την εβδομάδα
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Η νεότερη πρωθυπουργός του κόσμου έχει ένα αρκετά επαναστατικό πρόγραμμα και δεν διστάζει να το κάνει πράξη.
Η 34χρονη Σάνα Μαρίν, η οποία ανέλαβε την πρωθυπουργία της Φινλανδίας μετά την παραίτηση του Άντι Ρίνε, σε πρόσφατες δηλώσεις της απέδειξε ότι εκτός από νέα και φρέσκια, έχει και πολύ... φρέσκιες ιδέες.
Η πιο νέα πρωθυπουργός του κόσμου, ανέλαβε τα ηνία της χώρας, αφού στο πρόσωπό της συμφώνησαν και τα πέντε κόμματα του κεντροαριστερού κυβερνητικού συνασπισμού. Η ίδια, μάλιστα, έχει ένα αρκετά επαναστατικό πρόγραμμα, την υλοποίηση του οποίου ήδη έχει βάλει μπροστά.
Όσον αφορά τα εργασιακά, το επαναστατικό της υπόθεσης είναι πως η Σάνα Μαρίν προτείνει εξάωρη αντί για οκτάωρη εργασία και τέσσερις μέρες -αντί για πέντε- την εβδομάδα. Η ίδια, μάλιστα, αναφέρει ότι αυτό που την ενδιαφέρει περισσότερο είναι η ποιότητα ζωής των Φινλανδών, κάτι που εξαρτάται άμεσα από τις ώρες εργασίας τους και για αυτό ζητά περισσότερο ελεύθερο χρόνο.
«Το οκτάωρο δεν είναι η υπέρτατη αλήθεια. Πιστεύω πως οι άνθρωποι μπορούν να εργάζονται λιγότερο προκειμένου να του προσφέρεται η δυνατότητα να έχουν περισσότερο χρόνο τους με τους αγαπημένους τους ή, τέλος πάντων, να κάνουν ό,τι επιθυμούν. Το εξάωρο είναι το επόμενο βήμα στα εργασιακά» υποστηρίζει η Σάνα Μαρίν.
Σημειώνεται ότι το 2015, στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας, είχε εφαρμοστεί η εξάωρη εργασία για τους μεγαλύτερους σε ηλικία και για τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία. Μάλιστα, ο μισθός είχε παραμείνει ο ίδιος και αποτέλεσμα του όλου εγχειρήματος ήταν οι εργαζόμενοι να είναι πιο χαρούμενοι, πιο ικανοποιημένοι, πιο υγιείς και περισσότερο παραγωγικοί.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
