 |
|
|  Τρίτη 3/12
«Βλέπουν» τρομοκράτες πίσω από τις δυο ένοπλες ληστείες σε τράπεζα και ΕΛΤΑ,στην Μεσσηνία
protothema.gr
Στο μικροσκόπιο της Αντιτρομοκρατικής έχουν μπει οι δυο ένοπλες ληστείες στη Μεσσηνία με τη λεία «μαμούθ» που φέρεται ότι αγγίζει τα 315.000, καθώς υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι έγιναν από ασύλληπτα μέλη τρομοκρατικής οργάνωσης για ενίσχυση του λεγόμενου «επαναστατικού ταμείου».
Εκεί οδηγεί ο «επαγγελματικός» τρόπος με τον οποίο έδρασαν οι τρεις βαριά οπλισμένοι με Καλάσνικοφ κουκουλοφόροι κακοποιοί, τόσο χθες όταν διέφυγαν με περίπου 200.000 ευρώ από το υποκατάστημα της Τράπεζας Πειραιώς στη Χώρα του Δήμου Πύλου- Νέστορος, όσο και την περασμένη Τρίτη όταν είχαν αρπάξει 115.000 ευρώ από τα ΕΛ.ΤΑ. Θουρίας.
Στα πλάνα που έχουν καταγράψει οι κάμερες κλειστού κυκλώματος που διαθέτει το υποκατάστημα της Πειραιώς, φαίνεται ότι οι κακοποιοί έδρασαν με μελετημένες και προσεκτικές κινήσεις και είχαν χαρτογραφήσει με λεπτομέρειες το χώρο. Δυο από αυτούς κρατούσαν ακίνητους με τα όπλα υπαλλήλους και πελάτες, ενώ ο τρίτος πήρε ως όμηρο τον διευθυντή της τράπεζας, κατέβηκαν μαζί στο υπόγειο όπου βρίσκεται το κεντρικό χρηματοκιβώτιο και περίμενε ψύχραιμα να ανοίξει μετά την χρονοκαθυστέρηση για να αρπάξει τα χρήματα.
Αμέσως μετά, οι ληστές απελευθέρωσαν τον όμηρο και, αφού ο ένας πυροβόλησε δυο φορές στον αέρα για εκφοβισμό, διέφυγαν προς την περιοχή της Πύλου με ένα ασημί Ι.Χ. αυτοκίνητο μάρκας Hundai, πιθανότατα κλεμμένο, στο οποίο τους περίμενε ενδεχομένως ένας τέταρτος συνεργός τους. Η επιχείρηση της Αστυνομίας για τον εντοπισμό τους στη Μεσσηνία και σε όμορους νομούς δεν έχει φέρει αποτελέσματα.
Υπενθυμίζεται ότι μετά την ένοπλη ληστεία στα ΕΛ.ΤΑ. Θουρίας, οι τρεις κουκουλοφόροι με τα Καλάσνικοφ που είχαν αρπάξει 115.000 ευρώ, είχαν διαφύγει προς τη Μικρομάνη με ένα διθέσιο Ι.Χ. αυτοκίνητο μάρκας Toyota IQ που είχαν κλέψει από άλλη περιοχή και, αφού το πυρπόλησαν σε έναν παράδρομο όπου βρέθηκε αργότερα κατεστραμμένο, διέφυγαν με άλλο άγνωστο μέσο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
