 |
|
|  Κυριακή 7/7
Eύα Κορ,επιζήσασα του ¶ουσβιτς
Να συγχωρείτε τους χειρότερους εχθρούς σας
AFP,Guardian,ΑΠΕ-ΜΠΕ
Η Εύα Μόζες Κορ, μια επιζήσασα του στρατοπέδου συγκέντρωσης του ¶ουσβιτς και του διαβόητου γιατρού του Γιόζεφ Μένγκελε, πέθανε στην Πολωνία στη διάρκεια επίσκεψής της στον τόπο του μαρτυρίου της, σύμφωνα με πηγές που επικαλείται η Guardian.
Η γεννημένη στη Ρουμανία Κορ, η οποία ίδρυσε το Μουσείο των Κεριών στην Ιντιάνα των ΗΠΑ και αφιέρωσε όλη της τη ζωή στην ενημέρωση του κόσμου για το Ολοκαύτωμα, ήταν 85 ετών.
"Με βαθιά θλίψη σας ανακοινώνουμε τον θάνατο της Εύα Κορ, μιας επιζήσασας του Ολοκαυτώματος, υπερμάχου της συγχώρεσης και ιδρύτριας του 'Μουσείου των Κεριών και του Ολοκαυτώματος και Κέντρου Ενημέρωσης' ", ανέφερε το μουσείο στον λογαριασμό του στο Twitter.
Σύμφωνα με την ίδια πηγή, η Κορ πέθανε την Πέμπτη στην Κρακοβία της νότιας Πολωνίας στη διάρκεια της ετήσιας επίσκεψης που διοργανώνει το μουσείο και η οποία περιλαμβάνει και επίσκεψη στο ¶ουσβιτς, στο πρώην ναζιστικό στρατόπεδο που βρίσκεται στην γειτονική κωμόπολη Όσβιετσιμ.
"Μόλις πριν από πέντε ημέρες είχαμε καταγράψει την μαρτυρία της Εύα Κορ, μιας επιζήσασας του ¶ουσβιτς για τα αρχεία του Μουσείου του ¶ουσβιτς. Σήμερα πληροφορηθήκαμε την είδηση του θανάτου της", ανέφερε από την πλευρά του το Μουσείο του ¶ουσβιτς στο Twitter.
"Συντετριμμένος σας ενημερώνω ότι η Εύα Κορ πέθανε και θα ταφεί στις ΗΠΑ", δήλωσε στο AFP με γραπτό του μήνυμα ο επικεφαλής ραββίνος της Πολωνίας, Μίχαελ Σούντριχ.
"Να συγχωρείτε τους χειρότερους εχθρούς σας", έλεγε σε ένα βιντεοσκοπημένο μήνυμά της κατά την τελευταία της επίσκεψη στο Μουσείο του ¶ουσβιτς, την οποία είχε ανεβάσει στην επίσημη σελίδα του στο Facebook.
"Διέφυγα από την ναζιστική Γερμανία. Ελπίζω οι ΗΠΑ να μην γυρίσουν την πλάτη στους πρόσφυγες. Την ίδια στιγμή που συγχώρεσα τους Ναζί, ένιωσα απελευθερωμένη από το ¶ουσβιτς και από όλη την τραγωδία που είχα βιώσει", έλεγε.
Η Κορ έλεγε επίσης ότι για εκείνην, το να δίνει κάποιος μάχη κατά των φυλετικών προκαταλήψεων που μπορούν να οδηγήσουν στη γενοκτονία είναι το ίδιο απλό με το να "αντιμετωπίζουμε αλλήλους με σεβασμό και με δίκαιο τρόπο".
"Δεν χρειάζονται μεγάλοι νόμοι ή κυβερνήσεις γι αυτό".
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. ¶ραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
