 |
|
|  Πέμπτη Ωρα 10.02πμ
----------------------------------------
Ιράν
----------------------------------------
Ο ανώτατος θρησκευτικός ηγέτης Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ ζητά τη διάλυση του «δολοφονικού» ισραηλινού καθεστώτος
----------------------------------------
ΕΔΩ ΤΕΧΕΡΑΝΗ.-
Ο ανώτατος θρησκευτικός ηγέτης του Ιράν Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ ζήτησε την Τετάρτη τη διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος- σφυγμομέτρηση μεταξύ των αράβων και των εβραίων που ζουν στο Ισραήλ, προκειμένου να διαλυθεί το «σιωνιστικό κράτος», αλλά είπε ότι μέχρι να γίνει αυτό, η ένοπλη αντίσταση είναι απαραίτητη.
Στην πρώτη φορά που αναφέρθηκε επισήμως για το Ισραήλ από την έναρξη της επίθεσης στη Λωρίδα της Γάζας στις 8 Ιουλίου, ο Χαμενεΐ επανέλαβε αυτό που επανειλημμένως έχει πει ακολουθώντας τα χνάρια του προκατόχου του Αγιατολάχ Χομεϊνί για τη διάλυση του εβραϊκού κράτους, με διάφορα μέσα όπως το δημοψήφισμα στην περιοχή όπου οι παλαιστίνιοι αποτελούν την πλειοψηφία.
«Υπάρχει λογικό και πρακτικό μέσο για το σκοπό αυτό, ένα δημοψήφισμα, ώστε οι άνθρωποι που ζουν και ανήκουν εκεί να έχουν την κυβέρνηση της επιλογής τους. Αυτό θα ήταν το τέλος του σφετεριστικού ψεύτικου καθεστώτος », ανέφερε σε ομιλία του σε φοιτητές πανεπιστημίου στην Τεχεράνη ο Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, ο οποίος έχει τον τελευταίο λόγο σε όλα τα θέματα που αφορούν το μουσουλμανικό σιιτικό Ιράν.
Μέχρι τότε, ανέφερε επίσης ο Χαμενεΐ «ενώ περιμένουμε το τέλος αυτού του δολοφονικού καθεστώτος, η πανίσχυρη ένοπλη αντίσταση είναι ο μόνος τρόπος». Για πρώτη φορά πάντως ο Χαμενεΐ έκανε σαφές ότι αναφέρεται στη διάλυση του κράτους του Ισραήλ και όχι στο θάνατο των Εβραίων. «Η εκμηδένιση του Ισραήλ είναι η μόνη πραγματική θεραπεία, αλλά αυτό δεν σημαίνει καταστροφή των Εβραίων στην περιοχή αυτή», είπε στην ομιλία του, η οποία δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα του.
Το Ισραήλ εξαπέλυσε επίθεσή εναντίον της Λωρίδας της Γάζας για να σταματήσει την εκτόξευση ρουκετών πυραύλων από τη Χαμάς και τους συμμάχους της. Έως τα μεσάνυχτα της Τετάρτης, 687 Παλαιστίνιοι, κυρίως άμαχοι, και 32 Ισραηλινοί στρατιώτες έχουν σκοτωθεί από τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στο πυκνοκατοικημένο παλαιστινιακό θύλακα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
