 |
|
|  Πέμπτη 18/4
ΥΓΕΙΑ
Ακόμη και μια λεπτή φέτα κόκκινου και επεξεργασμένου κρέατος την ημέρα,"αυξάνει τον κίνδυνο για καρκίνο"
BBC, The Guardian,ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ακόμη και μικρές ποσότητες κόκκινου και επεξεργασμένου κρέατος--όπως μια λεπτή φέτα μπέικον καθημερινά--είναι ικανές να αυξήσουν τον κίνδυνο για καρκίνο του εντέρου, σύμφωνα με μια έρευνα.
Η τελευταία έρευνα που διεξήγαγε το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης με την χρηματοδότηση της μκο Cancer Research UK έρχεται να ενισχύσει κάποια επιστημονικά συμπεράσματα, όπως εκείνα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), σύμφωνα με τα οποία η κατανάλωση κόκκινου κρέατος μπορεί να είναι βλαβερή.
Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από σχεδόν μισό εκατομμύριο ανθρώπους που συμμετείχαν εθελοντικά στην έρευνα UK Biobank.
Στο διάστημα της έρευνάς τους, που διήρκεσε πάνω από έξι χρόνια, διαπίστωσαν ότι 2.609 άνθρωποι εμφάνισαν καρκίνο του εντέρου.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, αν κάποιος καταναλώνει καθημερινά τρεις φέτες μπέικον, αντί μόνο μίας, αυξάνεται ο κίνδυνος κατά 20% να εμφανίσει καρκίνο του εντέρου.
Για κάθε 10.000 ανθρώπους που συμμετείχαν στην έρευνα και κατανάλωναν καθημερινά 21 γραμμάρια κόκκινου και επεξεργασμένου κρέατος, 40 διαγνώστηκαν με καρκίνο του εντέρου, ενώ για όσους κατανάλωναν 76 γραμμάρια καθημερινά, 48 ήταν ο αριθμός των διαγνωσθέντων με καρκίνο του εντέρου.
Η μκο Cancer Research UK υποστηρίζει ότι 5.400 από τα 41.804 κρούσματα καρκίνων του εντέρου που διαγιγνώσκονται κάθε χρόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο θα μπορούσαν να αποφευχθούνμ, αν οι άνθρωποι δεν κατανάλωναν καθόλου επεξεργασμένο κρέας.
Ενδεικτικό είναι ότι το βρετανικό υπουργείο Υγείας συμβουλεύει όσους καταναλώνουν πάνω από 90 γραμμάρια κόκκινου και επεξεργασμένου κρέατος καθημερινά να το περιορίσουν στα 70 γραμμάρια.
Η οδηγία του NHS αναφέρει ότι υπάρχουν κάποια οφέλη από την κατανάλωση κόκκινου κρέατος--για παράδειγμα η περιεκτικότητα σε σίδηρο και πρωτεϊνες--που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη σε σχέση με τους πιθανούς κινδύνους.
Το επεξεργασμένο κρέας (μπέικον, λουκάνικα, χοτ ντογκ, σαλάμι) είναι τροποποιημένο ώστε είτε να παρατείνει τον χρόνο ζωής του είτε να ενισχύει την γεύση του. Οι κυριότερες μέθοδοι επεξεργασίας είναι το κάπνισμα και η επεξεργασία με αλάτι, μπαχαρικά ή συντηρητικά.
Θεωρείται ότι τα χημικά που εμπλέκονται στη διαδικασία επεξεργασίας του πιθανόν να αυξάνουν τον κίνδυνο για καρκίνο. Το ψήσιμο σε υψηλές θερμοκρασίες, όπως στο μπάρμπεκιου, επίσης μπορεί να δημιουργήσει καρκινογόνα χημικά.
Επιπλέον, σε ό,τι αφορά κόκκινο κρέας όπως το βόειο, το χοιρινό και το κρέας του αρνιού υπάρχουν ενδείξεις ότι μια από τις πρωτεϊνες (που του χαρίζει το κόκκινο χρώμα του) μπορεί να προκαλέσει ζημιά στο έντερο όταν διασπάται.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη έρευνα που πραγματοποιείται στη χώρα αναφορικά με την σχέση ανάμεσα στην κατανάλωση κόκκινου και επεξεργασμένου κρέατος και την εμφάνιση καρκίνου του εντέρου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
