 |
|
|  Τρίτη 19/2
ΘΑΥΜΑ!
Μια έφηβη Βρετανίδα έπεσε σε κώμα και ξύπνησε έχοντας... γεννήσει ένα μωρό που... δεν γνώριζε ότι κυοφορούσε!!
BBC,ΑΠΕ-ΜΠΕ
Μια έφηβη βρετανίδα που έπεσε σε κώμα αφού πήγε να κοιμηθεί έχοντας πονοκέφαλο, ξύπνησε τέσσερις ημέρες αργότερα και ανακάλυψε ότι είχε... γεννήσει ένα υγιέστατο κοριτσάκι.
Η 18χρονη Έμπονι Στίβενσον από το Όλνταμ δεν είχε ιδέα ότι ήταν έγκυος. Σύμφωνα με τους γιατρούς, το έμβρυο "κρυβόταν" καθ' όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης επειδή η νεαρή μητέρα πάσχει από μια σπάνια συγγενή ανωμαλία: έχει δύο μήτρες, μια πάθηση που αποκαλείται δίδελφυς μήτρα. Για αυτό και εξακολουθούσε να έχει έμμηνο ρύση ενώ το μωρό μεγάλωνε στην "πίσω" μήτρα. Επίσης, δεν είχε κανένα απολύτως σύμπτωμα, ούτε καν "κοιλίτσα", μέχρι την ημέρα που αισθάνθηκε αδιαθεσία, υπέστη αλλεπάλληλες κρίσεις και έπεσε σε κώμα.
Η 18χρονη, που σπουδάζει φυσιοθεραπεύτρια, ξύπνησε έχοντας στην αγκαλιά της ένα υγιέστατο κοριτσάκι. Όπως είπε, η εμπειρία αυτή ήταν "απολύτως σουρεαλιστική".
"Αισθανόμουν σαν να είχα μια εξωσωματική εμπειρία", πρόσθεσε η Έμπονι, που αφού ξεπέρασε το πρώτο σοκ, βάφτισε την κόρη της Έλοντι.
Οι γιατροί που εξέτασαν την αναίσθητη 18χρονη διαπίστωσαν ότι οι κρίσεις οφείλονταν σε προεκλαμψία και είπαν στη μητέρα της ότι έπρεπε να της κάνουν κατεπειγόντως καισαρική.
"Μολονότι εγώ επέμενα ότι δεν ήταν δυνατόν να είναι έγκυος, εκείνοι ήταν σίγουροι πως ήταν. Έπαθα σοκ όταν εμφανίστηκε ένα φούσκωμα στο στομάχι της", είπε η 39χρονη Σίρι, που έγινε γιαγιά από τη μια στιγμή στην άλλη. "Πιστεύουν ότι λόγω των κρίσεων το μωρό μετακινήθηκε και έτσι ξαφνικά έκανε ορατή την παρουσία του", πρόσθεσε.
Όταν ξύπνησε η Έμπονι, οι νοσηλεύτριες της έβαλαν κατευθείαν στην αγκαλιά της την Έλοντι.
"Τώρα μπορεί να ακούγεται φρικτό αλλά τους ζήτησα να την πάρουν. Ήμουν σε σύγχυση, ήμουν βέβαιη ότι είχαν κάνει λάθος. Όμως η μαμά μου τα εξήγησε όλα και μου ξαναέδωσαν το κοριτσάκι μου για να το κρατήσω σωστά για πρώτη φορά. Παρ' όλο που ήμουν τόσο μπερδεμένη και πολύ φοβισμένη, ήταν μια πανέμορφη στιγμή", είπε η 18χρονη.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
