 |
|
|  Κυριακή 27/1
Αποζημίωση 1,1 εκατ. ευρώ της Βρετανίας σε 33 Κύπριους αγωνιστές της ΕΟΚΑ
Για βασανιστήρια που υπέστησαν απο Βρετανούς στρατιωτικούς την περίοδο τής αποικιοκρατίας
neoskosmos.com
Σε εξωδικαστικό συμβιβασμό ύψους 1 εκατομμυρίου στερλινών (περίπου 1,147 εκατ. ευρώ) κατέληξαν η βρετανική κυβέρνηση και 33 Κύπριοι που κατέθεσαν μήνυση κατά της Βρετανίας για τα βασανιστήρια τα οποία υπέστησαν την εποχή της δράσης της ΕΟΚΑ.
Παρ’ όλα αυτά, η βρετανική κυβέρνηση εξακολουθεί να μην παραδέχεται πως οι πρώην αγωνιστές βασανίστηκαν κατά τη διάρκεια της κράτησής τους από την τότε αποικιακή κυβέρνηση.
Σε ανακοίνωσή της, η βρετανική κυβέρνηση αναφέρει πως οι δύο πλευρές κατέληξαν σε συμφωνία, επιμένοντας πως η ρύθμιση που επιτεύχθηκε «δεν αποτελεί οποιαδήποτε αναγνώριση ευθύνης, ούτε και προηγούμενο σχετικά με οποιεσδήποτε μελλοντικές απαιτήσεις».
Προσθέτοντας πως «το πέρασμα του χρόνου σημαίνει πως δεν είναι πλέον δυνατό να διακριβωθούν όλα τα γεγονότα με βεβαιότητα», η βρετανική κυβέρνηση υποστηρίζει πως ο συμβιβασμός έγινε ούτως ώστε να δοθεί τέλος στη διαδικασία «και για να επικεντρωθεί πλήρως στο μέλλον των σχέσεών της με την Κύπρο».
ΠΕΡΙΠΟΥ 30.000 ΣΤΕΡΛΙΝΕΣ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ
Η μήνυση κατατέθηκε τον Ιούλιο του 2015 από 35 πρόσωπα, τα οποία στην πορεία μειώθηκαν σε 33. Στον κάθε ένα από τους 33 εναγόμενους αναλογούν περίπου 30.000 στερλίνες.
Μεταξύ των αρχικών 35 εναγόντων βρίσκονταν και δύο γυναίκες, η μια εκ των οποίων κατήγγειλε πως βιάστηκε όταν ήταν 16 ετών σε ξέφωτο δάσους από Βρετανούς αξιωματικούς, και στη συνέχεια υπέστη βίαιη ανάκριση.
Προηγούμενο για την υπόθεση ήταν απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στη Βρετανία το 2016, το οποίο έκρινε πως Κενυάτες πολίτες μπορούν να διεκδικήσουν αποζημιώσεις για βασανιστήρια που υπέστησαν κατά τη διάρκεια της εξέγερσης των Μάου Μάου τη δεκαετία του 1950.
Πάντως, η βρετανική κυβέρνηση στην ανακοίνωσή της προσθέτει πως το Λονδίνο αναγνωρίζει τις «ισχυρές απόψεις» πολλών Κυπρίων για την περίοδο της εξέγερσης της ΕΟΚΑ, η οποία αποκαλείται «περίοδος Εκτακτης Ανάγκης» από το βρετανικό κράτος.
«Αποτελεί λυπηρό γεγονός για τη Βρετανική Κυβέρνηση ότι της μετάβασης της Κύπρου από τη Βρετανική διοίκηση στην ανεξαρτησία προηγήθηκαν πέντε χρόνια βιαιοπραγιών και απώλειας ζωών, με συνέπειες για όλους τους κατοίκους του νησιού».
«ΤΩΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ»
Στην ανακοίνωση, η βρετανική κυβέρνηση επιλέγει να υπογραμμίσει τις μελλοντικές σχέσεις Βρετανίας και Κυπριακής Δημοκρατίας, με αναφορές στη συνεργασία των δύο χωρών σε αμυντικό, επιχειρηματικό, διοικητικό και πολιτιστικό τομέα καθώς και εκπαιδευτικών αλλά και διαπροσωπικών σχέσεων.
Σε δήλωσή του ο ύπατος αρμοστής της Βρετανίας στη Λευκωσία ανέφερε πως ο συγκεκριμένος συμβιβασμός είναι «ορόσημο στη διμερή μας σχέση».
«Γνωρίζω πως υπάρχουν ισχυρές απόψεις για τα τελευταία χρόνια της βρετανικής κυριαρχίας στην Κύπρο. Αναγνωρίζουμε και σεβόμαστε αυτές τις απόψεις. Ομως τώρα πρέπει να δούμε το μέλλον» αναφέρει ο κ. Λίλι.
Οι σχέσεις Ηνωμένου Βασιλείου και Κυπριακής Δημοκρατίας, σημειώνει «βρίσκονται στο ψηλότερο επίπεδό τους και υπάρχει χώρος για επέκταση αυτών των δεσμών ακόμη περισσότερο τα επόμενα χρόνια».
Πρόσθεσε ότι το Λονδίνο «είναι αφοσιωμένο στην οικοδόμηση σύγχρονης σχέσης με την Κύπρο, η οποία να βασίζεται στις κοινές αξίες του αμοιβαίου σεβασμού και της πλήρους ισότητας».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
