 |
|
|  Kυριακή 20/1
ΘΕΣΕΙΣ και ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ
ΕΠΙ ΣΚΗΝΗΣ...ΒΟΥΛΗ!
————————-
Θέατρο ήταν
και... πέρασε!
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
Λάρισα
ΜΟΥ φαίνεται εντελώς βλακώδες, να μην έχει επιτέλους κατανοήσει ο Έλληνας, ο διαθέτων κοινό νου, ότι για όλα αυτά τα θεατρικά έργα (χωρίς εισαγωγικά) που τελευταία παίζονται στην σκηνή του εθνικού κοινοβουλίου, δεν φταίει κανείς άλλος πέρα από τον ίδιο μας τον εαυτό. Διότι μη μου πει κανείς ότι δεν έχουμε το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης εμείς οι ίδιοι που εκλέγουμε τους βουλευτές, γιατί θα χάσω πάσα ιδέα για το «...του λαού αλάνθαστο κριτήριο».
ΑΝ και άπειρες φορές καυτηρίασα την περίεργη, παθητική, δίχως καμία αντίδραση στάση, σχεδόν του συνόλου του πληθυσμού, από την αρχή της επιβολής των μνημονίων (που έφεραν την συμφορά στον τόπο), μέχρι και σήμερα, τούτη τη φορά νομίζω πως το «φάρμακο» για την αφύπνιση, το ταρακούνημα, την έξοδο από τον λήθαργο των Ελλήνων πολιτών, θα είναι το φλέγον εθνικό θέμα της Μακεδονίας! Θέμα που δεν είχαμε και που δημιουργήσαμε. Είναι το θέμα εκείνο, που επιτέλους «ξεβράκωσε» το θλιβερό πολιτικό σύστημα, για το οποίο υπαίτιοι για την εκλογή και την διατήρησή του, είμαστε εμείς οι ίδιοι, οι Έλληνες ψηφοφόροι. ..
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΜΕ τα τελευταία 24ωρα, πριν και μετά την κρίσιμη και ιστορική ψηφοφορία στη Βουλή, έναν πληθυσμό εκατομμυρίων ψηφοφόρων να αγωνιά για το τι θα πράξουν οι τέσσερις, ή πέντε, ή έξι, βολεμένοι υπουργοί των ΑΝ.ΕΛ. καθώς και άλλοι δυό τρεις βουλευτές των ποταμιών ή των λιμνών. Αν εξαργυρώσουν δηλαδή την καρέκλα και τον παχυλό τους μισθό με την «προσφορά» του ονόματος της Μακεδονίας στα Σκόπια, λες και δεν υπήρξαν άλλοι 150 βουλευτές, οι κυβερνητικοί, που προηγουμένως υπέγραψαν, και με υπερηφάνεια είπαν, την αλλοίωση της ελληνικής ιστορίας και την αλλοίωση της βούλησης της πραγματικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού...
ΕΑΝ πιστέψουμε πως πρόκειται για ένα εθνικό και ιστορικό λάθος, μια απίστευτη και άκρως ντροπιαστική ήττα που θα μας κοστίσει ακριβά στο μέλλον, τότε αυτό το έγκλημα σε βάρος του ελληνισμού, το διέπραξαν όχι τρεις, ή τέσσερις ή πέντε βουλευτές, άλλά ακριβώς οι μισοί και πλέον (!) από τους 300 εθνοπατέρες μας. Οι οποίοι διαθέτουν, για να στηρίξουν την ορθότητα της πολιτικής τους, και επιχειρήματα. Μιλούν για έξοδο από την μνημονιακή περίοδο και το χρησιμοποιούν αυτό το ψεύδος για να χρυσώσουν το χάπι της εθνικής ταπείνωσης στο θέμα της Μακεδονίας!
ΤΟ αν η χώρα εξήλθε από την κρίση, θα το κρίνουν προφανώς και πολύ σύντομα, οι θιασώτες - πολίτες που παρακολουθούν απαθείς για μια ακόμα φορά τα «μονόπρακτα» θεατρικά εργα της κυβέρνησης και τις χρυσές «μεταγραφές» των προσώπων στα όμορα έδρανα της βουλής. (Τέτοιες μεταγραφές, ούτε στο ... ποδοσφαιρικό στερέωμα)! Θα το κρίνουν στην κάλπη οι στρατιές ανέργων νέων και ταπεινωμένων επιστημόνων και συνταξιούχων. Θα το κρίνουν τα ήδη φτωχοποιημένα ελληνικά νοικοκυριά. Θα το κρίνουν οι οκτώ στους δέκα κατεστραμμένοι επαγγελματίες καθώς και οι γονείς που είδαν τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους να μεταναστεύουν στο εξωτερικό.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ και αυτή η Βουλή έδειξε να μην μπορεί να προσφέρει λύσεις στα προβλήματα που σιγά σιγά διαλύουν τα σχέδια ευημερίας των νοικοκυριών. Αυτό το πολιτικό προσωπικό (με τις εξαιρέσεις του βεβαίως), μπορεί μόνο να προσφέρει αποστασίες, συναλλαγές, διαφθορά και απάτες, καθώς ως φαίνεται, η πολιτική φαρσοκωμωδία που εκτυλίχθηκε τη βδομάδα που πέρασε στη Βουλή, θα αποδείξει στο εγγύς μέλλον, πως τα σύγχρονα διαζύγια των πολιτικών, προαπαιτούν και ακριβή προίκα! Με απλά λόγια, θα δούμε καταστάσεις απίστευτες στην πολιτική σκηνή, καταστάσεις που μακάρι επιτέλους να μας αφυπνίσουν...
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
