Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πέμπτη 17/1

Το σχέδιο των ΗΠΑ για το Μεσανατολικό προβλέπει ότι το Παλαιστινιακό Κράτος θα εκτείνεται στο 90% της Δυτικής Όχθης και τμήματα της Ανατολικής Ιερουσαλήμ



Reuters,ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ισραηλινός τηλεοπτικός σταθμός μετέδωσε χθες Τετάρτη ότι το σχέδιο της κυβέρνησης του προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, για το Μεσανατολικό προβλέπει το Παλαιστινιακό Κράτος να καταλαμβάνει έως και το 90% των εδαφών της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης και ως την πρωτεύουσα τμήματα της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, στα οποία όμως δεν συμπεριλαμβάνονται ιεροί τόποι. Ο Λευκός Οίκος -- ο οποίος δεν έχει αποκαλύψει καμιά λεπτομέρεια του σχεδίου και λέει πως η παρουσίασή του ενδέχεται να απέχει μήνες -- υποβάθμισε τις πληροφορίες του τηλεοπτικού σταθμού Reshet 13, κάνοντας λόγο περί ανακριβειών, εικοτολογίας και ανευθυνότητας. Το τηλεοπτικό δίκτυο, επικαλούμενο πηγή που είπε πως έχει ενημερωθεί από τους Αμερικανούς, μετέδωσε πως το σχέδιο προβλέπει την προσάρτηση στο Ισραήλ κάποιων εβραϊκών οικισμών στη Δυτική Όχθη, την εγκατάλειψη κάποιων άλλων και την διακοπή της οικοδόμησης ορισμένων υπό ανέγερση. Ακόμη, σε αντάλλαγμα, ο Τραμπ θα προτείνει να γίνουν ανταλλαγές εδαφών, ενώ θα εισηγηθεί η Παλιά Πόλη -- όπου βρίσκονται ιεροί τόποι και ναοί των εβραίων, των μουσουλμάνων και των χριστιανών -- να παραμείνουν τμήμα του εδάφους του Ισραήλ, αλλά να τη συνδιαχειρίζονται οι Ισραηλινοί, οι Παλαιστίνιοι και οι Ιορδανοί. Κατά την ίδια πηγή, «οι περισσότερες αραβικές συνοικίες» της Ανατολικής Ιερουσαλήμ θα περάσουν στο παλαιστινιακό κράτος, θα αποτελέσουν την πρωτεύουσα του ανεξάρτητου Παλαιστινιακού Κράτους. Η κυβέρνηση του Ισραήλ θεωρεί την Ιερουσαλήμ «αιώνια και αδιαίρετη πρωτεύουσα» της χώρας, καθεστώς που η διεθνής κοινότητα δεν αναγνωρίζει. Οι Παλαιστίνιοι θέλουν η Ανατολική Ιερουσαλήμ, συμπεριλαμβανομένου του κτιριακού συγκροτήματος του τεμένους Αλ Αξά, στην Παλιά Πόλη, να γίνει πρωτεύουσα του κράτους τους. Το τηλεοπτικό δίκτυο δεν έκανε καμιά αναφορά στο τι προβλέπει το σχέδιο για το ζήτημα των προσφύγων, άλλο ένα από τα πιο ακανθώδη της διένεξης που κρατάει δεκαετίες, ή για τη Λωρίδα της Γάζας, όπου κυβερνούν οι ισλαμιστές της Χαμάς, ενός κινήματος που εναντιώνεται σε οποιαδήποτε συμφωνία ειρήνης με το Ισραήλ. Δεν έχει υπάρξει σχόλιο ούτε από ισραηλινούς κυβερνητικούς αξιωματούχους, ούτε από την Παλαιστινιακή Αρχή για τις πληροφορίες αυτές.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία