 |
|
|  Σάββατο 12/1
Θέσεις και Αντιθέσεις
Η ενεργός συμμετοχή του πολίτη δημιουργεί νέο βηματισμό στην βελτίωση
της καθημερινότητας κάθε Δήμου
Γράφει ο Θεόδωρος Σταυριανόπουλος,
Μαθηματικός-MSc Ηθ.
Φιλοσοφίας
ΑΘΗΝΑ
Πολλές φορές περνούν από το μυαλό του κάθε πολίτη ή συζητά με τις παρέες του διάφορες
προτάσεις σχετικά με το τι θα μπορούσε να γίνει στο Δήμο που ζει. Επίσης συζητά με τις παρέες
του απλά καθημερινά προβλήματα που υφίστανται στο Δήμο και που τα αγνοεί η Δημοτική Αρχή.
Αυτές οι προτάσεις που πολλές απ’ αυτές είναι καινοτόμες και ευρηματικές καθώς επίσης και τα
προβλήματα καλό είναι να φθάνουν στον προορισμό τους που δεν είναι άλλος από την εκλεγμένη
Δημοτική Αρχή.
Η Δημοτική Αρχή αν καταφέρει και συλλέξει και καταγράψει τις προτάσεις και τα
προβλήματα που προαναφέραμε θα έχει κάνει ένα τεράστιο βήμα βελτίωσης της καθημερινότητας.
Αυτό απαιτεί την δημιουργία σχετικού Γραφείου ή Φορέα με την ονομασία «Καθημερινό
πρόβλημα του πολίτη» όπου θα καταγράφεται το καθημερινό απλό πρόβλημα και θα
προγραμματίζεται η έγκαιρη επίλυσή του καθώς επίσης θα συλλέγεται η όποια καλή και καινοτόμα
ιδέα ή πρόταση.
Δίνοντας λύση στο απλό καθημερινό πρόβλημα ο Δήμος αποχτά άλλη ανάσα και βηματισμό. Ο
πολίτης εισπράττει τον απαιτούμενο σεβασμό και αρχίζει πλέον να εμπιστεύεται τους ανθρώπους
που διοικητικά ασχολούνται με τον Δήμο του.
Ο πολίτης πρέπει να αισθάνεται τον Δήμαρχο ως δικό του άνθρωπο ως τον άνθρωπο που θα
είναι συμπαραστάτης στο πρόβλημά του.
Λέγοντας απλό καθημερινό πρόβλημα εννοώ :
Την λακκούβα του δρόμου
Το χαλασμένο πεζοδρόμιο
Τα σκουπίδια και τα χόρτα στην άκρη του δρόμου
Την βρώμικη παραλία
Την παράνομη στάθμευση αυτοκινήτου
Την γραφειοκρατία
Την μη σύντομη εξυπηρέτηση του πολίτη
Την μη επαφή και επικοινωνία με τον πολίτη.
Παράλληλα με την βελτίωση της καθημερινότητας πρέπει να καταβληθούν αξιόπιστες και
ειλικρινείς προσπάθειες που θα προέλθουν μετά από αρμονική συνεργασία αιρετών και
υπαλληλικού προσωπικού και που θα έχουν σαν στόχο την διόρθωση του πρωτογενούς και
δευτερογενούς ελλείμματος. Αυτά τα δύο ελλείμματα αφορούν τον δανεισμό, την σωστή διαχείριση
των ετήσιων προϋπολογισμών και τις τρέχουσες δαπάνες και τα τρέχοντα έσοδα. Έχουν επίσης
σχέση και με την εξεύρεση φτηνού προσφερόμενου χρήματος από την υλοποίηση προγραμμάτων.
Φυσικά δεν πρέπει να αγνοηθεί μία παράμετρος που παίζει σοβαρό αναπτυξιακό ρόλο και
ακούει στο όνομα προτεραιότητα. Ο προγραμματισμός πρέπει πάντα να είναι ορθολογικός και να
λαμβάνει σοβαρά τις προτεραιότητες.
Μία Δημοτική Αρχή θα πετύχει αν καταφέρει και δημιουργήσει ομάδες ενεργών πολιτών . Η
ενεργός συμμετοχή του πολίτη μπορεί να γίνει με :
Την συμμετοχή του στην λήψη σοβαρών αποφάσεων
Την ενημέρωση και αποτύπωση του προβλήματος
Την συναπόφαση στην δρομολόγηση της επίλυσής του προβλήματος.
Την δημιουργία γνωμοδοτικών επιτροπών.
Την δημιουργία εθελοντικών ομάδων
Την εκχώρηση αρμοδιοτήτων σε συλλόγους.
Ο καθένας μας ως κάτοικος ενός Δήμου καλό είναι να δημοσιοποιεί τις προτάσεις του και να
ασκεί την κριτική του στα κακώς κείμενα. Τα πράγματα οδηγούνται προς τα εμπρός και λύνονται
τα προβλήματα όταν οι εκλεγμένοι έχουν συμπαραστάτες αλλά και αυστηρούς κριτές
καλοπροαίρετους ενεργούς πολίτες.
ΥΓ. Οι κοινωνικές ομάδες αντιπαλεύονται θεωρώντας η κάθε μία το δίκιο
μονοκαλλιέργειά της. Καθημερινά ακούμε υπερβολές από κάποιους επαναστατημένους
«λογοθεραπευτές». Όμως η κάθε υπερβολή δημιουργεί μόνο αδικίες.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
