 |
|
|  Πέμπτη 18/10
Υγεία-Καφές
Ο καφές μειώνει τον κίνδυνο για ροδόχρου νόσο και ερυθρότητα του προσώπου
ΑΠΕ-ΜΠΕ.-
Πάντα υπάρχει ένας καλός λόγος για να πίνει κανείς καφέ. Όσοι πίνουν τέσσερις ή περισσότερους καφέδες κάθε μέρα, έχουν μειωμένο κίνδυνο για εμφάνιση ροδόχρου νόσου (ροζάκειας) και ερυθρότητας στο πρόσωπο, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Μπράουν του Ρόουντ 'Αϊλαντ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό δερματολογίας «JAMA Dermatology», σύμφωνα με τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», ανέλυσαν στοιχεία για 82.737 γυναίκες, από τις οποίες σχεδόν 5.000 είχαν διαγνωσθεί με ροδόχρου νόσο σε διάστημα 14 ετών.
Διαπιστώθηκε ότι όσες έπιναν πάνω από τέσσερις καφέδες καθημερινά, είχαν κατά μέσο όρο 23% μικρότερο κίνδυνο για ροδόχρου νόσο, σε σχέση με όσες έπιναν μόνο ένα καφέ το μήνα.
Η ροδόχρους νόσος είναι μια κοινή φλεγμονώδης πάθηση, που προκαλεί χρόνια ερυθρότητα και φλεγμονή στο δέρμα του προσώπου. Κατά καιρούς τα συμπτώματα εμφανίζουν έξαρση και άλλοτε βρίσκονται σε ύφεση. Μερικές φορές, η πάθηση συγχέεται με την ακμή, μια αλλεργική αντίδραση.
Οι δερματολόγοι δεν είναι βέβαιοι για το τι προκαλεί τη ροδόχρου νόσο, αλλά θεωρούν ότι οφείλεται σε ανωμαλίες των αιμοφόρων αγγείων του προσώπου ή σε βακτήρια του εντέρου που πυροδοτούν μια ουσία, η οποία με τη σειρά της προκαλεί διαστολή των αιμοφόρων αγγείων στο πρόσωπο. Δεν υπάρχει οριστική θεραπεία, απλώς διαχείριση των συμπτωμάτων, όταν αυτά «φουντώνουν».
Οι ερευνητές αποδίδουν την ευεργετική δράση του καφέ στις αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές του και στην πρόκληση στένωσης στα αιμοφόρα αγγεία, με συνέπεια να κυκλοφορεί λιγότερο αίμα, κάτι που περιορίζει την ερυθρότητα του προσώπου.
Η μελέτη βρήκε ότι η κατανάλωση καφέ χωρίς καφεΐνη δεν μειώνει τον κίνδυνο για ροδόχρου νόσο, συνεπώς, είναι η καφεΐνη που επιφέρει το προστατευτικό αποτέλεσμα.
Εξάλλου, παρόλο που η νέα μελέτη εστιάσθηκε στη μείωση του κινδύνου για εκδήλωση ροδόχρου νόσου, οι ερευνητές εκτιμούν ότι ο καφές μπορεί να ωφελήσει και όσους έχουν ήδη την πάθηση, κάτι που θα επιβεβαιωθεί με μελλοντική μελέτη.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
