 |
|
|  Παρασκευή 21/9
Κίνα-Θερινό Νταβός
Νέες τεχνολογίες θα κάνουν μακρινή ανάμνηση τα κλειδιά, την ταυτότητα, τα διαβατήρια-Το μέλλον πλέον θα είναι η αναγνώριση φωνής και προσώπου
Hihnua
Λίγα δευτερόλεπτα αφότου ένας επισκέπτης διάβασε ένα σύντομο κείμενο στην οθόνη, εμφανίσθηκαν τα πάντα για αυτόν όπως ύψος, μέγεθος ρούχων, ηλικία, δομή σκελετού, θέματα υγείας και προσωπικότητας.
Τι δείχνει η φωνή για την προσωπικότητα και τον σωματότυπο; Για να βρουν την απάντηση περίεργοι επισκέπτες περίμεναν σε σειρά αναμονής σε ένα εκθεσιακό χώρο στο Θερινό Νταβός (Ετήσια Συνάντηση των Νέων Πρωταθλητών 2018) στην Τιατζίν.
Φυσικά δεν είναι ακριβείς όλες οι προβλέψεις, έδειξαν όμως το επίπεδο μιας πολύ νέας τεχνολογίας -φωνητική ανάλυση με τη βοήθεια της Τεχνητής Νοημοσύνης - που δημιουργήθηκε από ερευνητές στο πανεπιστήμιο Carnegie Mellon που εδρεύει στη Πενσυλβάνια των ΗΠΑ.
«Η φωνή είναι περισσότερο μοναδική από το δακτυλικό αποτύπωμα διότι το δακτυλικό αποτύπωμα δεν αλλάζει, η φωνή όμως εξηγεί την παρούσα κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο άνθρωπος» εξηγεί η επικεφαλής των ερευνών στο τμήμα Πληροφορικής των πανεπιστημίου Ρίτα Σίνγκ.
Η Σινγκ και οι συνεργάτες της μελέτησαν ανθρώπινα πρόσωπα και κατέγραψαν φωνές που αντιστοιχούσαν στα πρόσωπα για να κάνουν τις συνδέσεις. Στη συνέχεια βλέπουν τα αποτελέσματα με βάση μια σειρά από φωνητικές ιδιότητες. Η δημιουργία του προφίλ των ανθρώπων με τη βοήθεια της φωνής μπορεί να φανεί χρήσιμο τόσο στις αρχές, όσο και στις υπηρεσίες υγείας.
Το 2014, μία παρόμοια πρώιμη τεχνολογία βοήθησε την Ακτοφυλακή των Ηνωμένων Πολιτειών να εντοπίσει έναν κακοποιό που έκανε τηλεφωνικές φάρσες.
«Οτιδήποτε επηρεάζει το σώμα και το μυαλό εσωτερικά θα επηρεάσει τη φωνή. Ισως μία μέρα να είμαστε σε θέση να αναλύσουμε μία φωνή και να δούμε εάν ο άνθρωπος αυτός έχει πάρει φάρμακα για την πίεση, ένα αντιβιοτικό ή κάτι παρόμοιο» εξηγεί η Σινγκ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
