 |
|
|  Tετάρτη 19/9
Αθλητισμός- Τραμπ
«Συναρπαστική η κοινή πρόταση Βόρειας και Νότιας Κορέας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2032»
ΑΠΕ-ΜΠΕ.-
Ενθουσιασμένος με την προοπτική της κοινής πρότασης από Βόρεια και Νότια Κορέα, για την διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων 2032, εμφανίστηκε σε δηλώσεις του ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ.
«Η Βόρεια και η Νότια Κορέα θα υποβάλουν κοινή πρόταση για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2032. Πολύ συναρπαστικό!», είπε χαρακτηριστικά ο ο Αμερικανός πρόεδρος, που εξέφρασε την ικανοποίησή του για τις εξελίξεις στη δια-κορεατική σύνοδο κορυφής στην Πιονγκγιάνγκ, μεταξύ του προέρδρου της Νότιας Κορέας Μουν Τζε-Ιν και του Βορειοκορεάτη ηγέτη Κιμ Γιονγκ Ουν.
Οι δύο ηγέτες συμφώνησαν ότι η χερσόνησος πρέπει να μετατραπεί σε περιοχή όπου θα επικρατεί «η ειρήνη», και δεν θα υπάρχουν «πυρηνικά όπλα και πυρηνικές απειλές», τόνισε ακόμη ο Μουν.
Από την Σεούλ αναφέρεται, οι δύο Κορέες συμφώνησαν να συνεχίσουν την προσπάθεια για να φιλοξενήσουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2032, όπως σημείωσαν σήμερα σε κοινή δήλωση μετά από σύνοδο κορυφής.
Όπως τονίστηκε στη κοινή δήλωση, συμφωνήθηκε να «συμμετάσχουν από κοινού» σε διεθνείς διαγωνισμούς, συμπεριλαμβανομένων των Ολυμπιακών Αγώνων του 2020 στο Τόκιο.
Η ιδέα μιας κοινής πρότασης για φιλοξενία των θερινών Ολυμπιακών αγώνων το 2032 αναφέρθηκε την περασμένη εβδομάδα από τον Υπουργό Αθλητισμού της Σεούλ, Ντο Γιονγκ Βαν.
Εκείνος είπε ότι η συνδιοργάνωση των Αγώνων θα βασιστεί στην επιτυχία των φετινών χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων στη Πιόνγκτσανγκ, όπου η συμμετοχή της Βόρειας Κορέας βοήθησε στη μείωση των εντάσεων στη χερσόνησο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
