 |
|
|  Tετάρτη 5/9
Ομογένεια-Αυστραλία
Μια Ελληνίδα διεκδικεί την έδρα του πρώην πρωθυπουργού της Αυστραλίας
neoskosmos.com
Την έδρα του τέως πρωθυπουργού Malcolm Turnbull έχει βάλει στο στόχαστρό της η δημοτική σύμβουλος Σίδνεϊ, Άντζελα Βυθούλκα.
Η ομογενής επιχειρηματίας γνωστοποίησε ότι θα κατέλθει ως ανεξάρτητη στην ομοσπονδιακή έδρα Wentworth, η οποία χήρεψε μετά την παραίτηση του κ. Turnbull από το βουλευτικό του αξίωμα την περασμένη Παρασκευή και αφού είχε προηγηθεί μία εβδομάδα νωρίτερα η αποχώρησή του από την πρωθυπουργία.
«Θέλω να είμαι μία ισχυρή, ανεξάρτητη φωνή σε αυτές τις επαναληπτικές εκλογές και να αντιπροσωπεύσω τους πολίτες της περιφέρειας Wentworth» ανέφερε η κυρία Βυθούλκα σε ανάρτησή της στο Facebook.
Η ομογενειακή παράγοντας της τοπικής αυτοδιοίκησης δεν έχασε καθόλου χρόνο και άρχισε αμέσως την εκστρατεία της με περιοδεία σε προάστια όπως το Bondi Junction.
«Μιλάω με τους κατοίκους της περιοχής, ακούω τις ανησυχίες και τα προβλήματά τους και θέλω να μάθω ποιες είναι ανάγκες τους. Θέλω να είμαι η αντιπρόσωπός τους στην ομοσπονδιακή βουλή στην Καμπέρα και να διασφαλίσω ότι θα ακούγεται η φωνή τους» ανέφερε η κυρία Βυθούλκα.
Οι επαναληπτικές εκλογές αναμένεται να διεξαχθούν τον Οκτώβριο. Η έδρα Wentworth είναι η δεύτερη μικρότερη σε έκταση σε όλη τη χώρα (15 τετραγωνικά χιλιόμετρα), αλλά διαθέτει τους περισσότερους πλούσιους από οποιαδήποτε άλλη, καλύπτοντας προάστια με ουκ ολίγες επαύλεις και ορισμένα με θέα το λιμάνι, όπως είναι τα: Bellevue Hill, Ben Buckler, Bondi, Bondi Beach, Bondi Junction, Bronte, Centennial Park, Darling Point, Double Bay, Dover Heights, Edgecliff, Moore Park, North Bondi, Paddington, Point Piper, Queens Park, Rose Bay, Rushcutters Bay, Tamarama, Vaucluse, Watsons Bay, Waverley και Woollahra.
Θεωρείται από τις πιο ασφαλείς έδρες για τους Φιλελεύθερους, ωστόσο, μετά την «ανατροπή» Turnbull όλα τα σενάρια είνα ανοικτά, όπως λένε πολιτικοί αναλυτές και πιστοποιούν ορισμένες δημοσκοπήσεις.
Η κυρία Βυθούλκα πιθανώς να έχει ως ανθυποψήφια την πρώην πρόεδρο του Ιατρικού Συλλόγου Αυστραλίας, Kerryn Phelps, γνωστή και από την σθεναρή εκστρατεία της υπέρ του γάμου μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου. Από το Εργατικό Κόμμα υποψήφιος θα είναι ο Tim Murray.
Για υποψήφιοι των Φιλελευθέρων ακούγονται τα ονόματα του Andrew Bragg, πρώην Εκτελεστικού Διευθυντή του Συμβουλίου Επιχειρήσεων (Business Council of Australia), του πρώην πρέσβη της Αυστραλίας στο Ισραήλ, Dave Sharma και άλλων.
Την πρόθεσή της να είναι υποψήφια με τους Liberals είχε γνωστοποιήσει η αδελφή του πρώην πρωθυπουργού, Τόνι Άμποτ, Christine Forster, η οποία, όμως, γνωστοποίησε ότι αποσύρεται από την κούρσα για το χρίσμα, φοβούμενη ότι η ανάμειξή της θα συνέβαλε σε περαιτέρω διχασμό στο Φιλελεύθερο Κόμμα.
Τέλος, αίσθηση έχει προκαλέσει η κίνηση του Alex Turnbull, γιου του τέως πρωθυπουργού, να απευθύνει έκκληση στους πολίτες της περιοχής να ενισχύσουν οικονομικά τον υποψήφιο του Εργατικού Κόμματος.
Επικριτές είπαν ότι ο γιος θέλει να πάρει εκδίκηση για λογαριασμό του πατέρα του, ωστόσο, ο πρωθυπουργός Σκοτ Μόρισον, σχολίασε ότι «αυτά συμβαίνουν σε μια Δημοκρατία».
Ο πατέρας Turnbull, πάντως, μετά της συμβίας του Λούσι, βρίσκονται ήδη στη Νέα Υόρκη για διακοπές, διαμένοντας στο ιδιόκτητο διαμέρισμα που έχουν εκεί.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
