Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τρίτη 4/9

Ο αθυρόστομος και απρόβλεπτος πρόεδρος τών Φιλιππίνων,Ροντρίγκο Ντουτέρτε, χαρακτηρίζει τον Χίτλερ τρελό, ζητά συγγνώμη από τον Ομπάμα και δηλώνει ότι δεν μπορεί να φανταστεί μια χώρα να υπακούει έναν τρελό ηγέτη



AFP-Reuters-dpa

Στάθηκε ακίνητος μαζί με την κόρη του στην Αίθουσα Μνήμης στο μνημείο του ολοκαυτώματος Γιαντ Βασέμ, στην Ιερουσαλήμ. Κατέθεσε στεφάνι και έγραψε στο βιβλίο επισκεπτών: «Ποτέ Ξανά». Χαρακτήρισε «τρελό» τον Χίτλερ και σε ομιλία του ζήτησε συγγνώμη από τον τέως πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα για το προσβλητικά του σχόλια. Πριν δύο χρόνια είχε δηλώσει ότι «Αν η Γερμανία είχε Χίτλερ, οι Φιλιππίνες έχουν εμένα», ότι «θα ήμουν χαρούμενος να σφάξω τρία εκατομμύρια τοξικομανείς στις Φιλιππίνες με τον τρόπο που ο Χίτλερ έσφαξε έξι εκατομμύρια Εβραίους» και αποκάλεσε εκτός από τον πάπα και τον Ομπάμα «πουτάνας γιους». Από την Κυριακή, ο πρόεδρος των Φιλιππίνων, ο Ροντρίγκο Ντουτέρτε πραγματοποιεί τετραήμερη επίσημη επίσκεψή στο Ισραήλ. Συναντήθηκε με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου και υπέγραψαν συμφωνίες στους τομείς τουρισμού, εργασίας και άμυνας. Το γραφείο Τύπου της ισραηλινής κυβέρνησης ανακοίνωσε ότι το μεγαλύτερο μέρος της επίσκεψης Ντουτέρτε θα παρακολουθείται στενά από τα μέσα ενημέρωσης, σε ένα προφανές μέτρο προφύλαξης ενάντια σε πιθανά ατοπήματα ενός προέδρου, οι πολιτικές πάταξης του εγκλήματος στη χώρα και η ρητορική του έχουν προκαλέσει ανατριχίλα στο εσωτερικό και εξωτερικό. «Μοιραζόμαστε το ίδιο πάθος για ειρήνη. Μοιραζόμαστε το ίδιο πάθος για τους ανθρώπους. Αλλά επίσης μοιραζόμαστε το ίδιο πάθος να μην επιτρέπουμε σε μια οικογένεια να διαλύεται από εκείνους που έχουν ανήθικες ιδεολογίες», δήλωσε ο Ντουτέρτε, σε μια προφανή αναφορά του σε διακινητές ναρκωτικών. Από την έναρξη της αιματηρής επιχείρησης κατά των ναρκωτικών που έχει εξαπολύσει ο Φιλιππινέζος πρόεδρος από τον Ιούνιο του 2016, οπότε ανέλαβε την προεδρία, περισσότεροι από 4.400 φερόμενοι χρήστες και διακινητές ναρκωτικών έχουν σκοτωθεί από πυρά των αστυνομικών, ενώ χιλιάδες ακόμη από άγνωστους ένοπλους. Οι υπέρμαχοι των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καταγγέλλουν ότι ο πραγματικός αριθμός είναι τριπλάσιος και ότι κάποιοι από τους φόνους ήταν εκτελέσεις με συνοπτικές διαδικασίες. Η αστυνομία αρνείται τις κατηγορίες. «Ας μάθει ο κόσμος το μάθημα από αυτή την φρικώδη και αδαή περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας. Ας παραμείνουν οι καρδιές των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο ανοιχτές. Και ο νους όλων των ανδρών και των γυναικών να μάθουν να συνεργάζονται για ένα ασφαλές καταφύγιο για όλους που διώκονται».

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία