 |
|
|  Πέμπτη 30/8
Εκατοντάδες μετανάστες κλειδωμένοι και εγκαταλελειμμένοι χωρίς τροφή και νερό σε κέντρα κράτησης στην Λιβύη εξαιτίας των συγκρούσεων
Reuters
Εκατοντάδες μετανάστες έχουν εγκαταλειφθεί χωρίς τροφή και νερό σε κέντρα κράτησης που τελούν υπό τον έλεγχο της διεθνώς αναγνωρισμένης κυβέρνησης στην λιβυκή πρωτεύουσα, αφού οι φύλακες τράπηκαν σε φυγή μετά από συγκρούσεις που ξέσπασαν μεταξύ αντιμαχόμενων ένοπλων ομάδων τις τελευταίες μέρες, ανέφεραν εργαζόμενοι στον τομέα ανθρωπιστικής βοήθειας.
Περίπου 400 άνθρωποι έχουν εγκαταλειφθεί στο κέντρο κράτησης Αϊν Ζαρά που ελέγχεται από την αναγνωρισμένη από τα Ηνωμένη Έθνη κυβέρνηση της Λιβύης, τόνισε ένας από τους εργαζόμενους, που ζήτησε να μην κατονομαστεί.
Το Αϊν Ζαρά στην νότια Τρίπολη αποτελεί μέρος ενός δικτύου κρατικών εγκαταστάσεων όπου η Λιβύη κρατεί μετανάστες που αναχαιτίστηκαν από τις δυνάμεις της ακτοφυλακής, κατά την προσπάθειά τους να φτάσουν στην Ιταλία μέσω σκαφών με τη βοήθεια παράνομων διακινητών.
«Υπάρχουν περίπου 400 άνθρωποι κλειδωμένοι στο κέντρο κράτησης Αϊν Ζαρά, εκ των οποίων 200 άνδρες, 200 γυναίκες και 20 παιδιά κάτω των πέντε ετών, χωρίς τροφή και νερό», δήλωσε ο εργαζόμενος. «Οι φύλακες του κέντρου τράπηκαν σε φυγή εξαιτίας των συγκρούσεων που μαίνονται στην πόλη».
Μια πηγή σε διεθνή οργανισμό είπε ότι περίπου 1.500 μετανάστες είχαν αρχικά παγιδευτεί σε τρία κέντρα κράτησης. Κάποιοι δραπέτευσαν, ενώ άλλοι μεταφέρθηκαν σε άλλα κέντρα σε ασφαλέστερες περιοχές.
Δεν υπήρξε κάποιο άμεσο σχόλιο από την κυβέρνηση εθνικής ενότητας (GNA) του πρωθυπουργού Φαγιέζ αλ Σάρατζ που υποστηρίζεται από τη διεθνή κοινότητα, και επισήμως διοικεί τη χώρα, αλλά στην πραγματικότητα δεν έχει ούτε τον πλήρη έλεγχο της πρωτεύουσας.
Κάτοικοι ανέφεραν ότι περισσότερες συγκρούσεις μαίνονται σήμερα σε αρκετές περιοχές της Τρίπολης, όπως και στο Διεθνές Αεροδρόμιο της πρωτεύουσας, που παραμένει κλειστό από το 2014, εξαιτίας συγκρούσεων αντίπαλων ομάδων.
Οι μεγαλύτερες ένοπλες οργανώσεις της πρωτεύουσας διατείνονται ότι έχουν αναγνωριστεί επισήμως από την GNA, αλλά δρουν αυτόνομα.
Επτά χρόνια μετά την ανατροπή του καθεστώτος του Μουάμαρ Καντάφι το 2011, η κατάσταση στη Λιβύη παραμένει έκρυθμη, με δύο κυβερνήσεις να διεκδικούν την εξουσία, την GNA στην Τρίπολη, και μια παράλληλη αρχή στο ανατολικό τμήμα της χώρας που υποστηρίζεται από τον ισχυρό στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
