 |
|
|  Tρίτη 7/8
Υψηλή Ραπτική
Το κατά παραγγελία κοστούμι στην υψηλή ραπτική, ενας κλάδος που ευημερεί ιδιαίτερα στην Ασία
Hihnua
Οι οίκοι υψηλής ραπτικής στην Κίνα καινοτομούν και καθιερώνουν νέες τάσεις σε όλη τη χώρα και διεθνώς εξάγοντας ποιοτικά είδη ένδυσης σε πολλά κέντρα μόδας παγκοσμίως.
Πηγή έμπνευσης στην ασιατική αυτή χώρα είναι η Savile Row στο Λονδίνο, η μέκκα του κατά παραγγελία ανδρικού ντυσίματος, όπου οι καλύτεροι ράφτες παγκοσμίως εργάζονται επιμελώς για να περιποιούνται την εικόνα των τζέντλεμεν της Δύσης, όπως το περίοπτο κατάστημα Η. Huntsman & Sons and Henry Poole & Co., απ' όπου πολλοί κορυφαίοι σχεδιαστές μόδας ξεκίνησαν την καριέρα τους, ανάμεσά τους ο αείμνηστος Αλεξάντερ Μακ Κουίν.
"Η ραφή ρούχων κατά παραγγελία είναι περισσότερο μια μορφή τέχνης πάρα μια υπηρεσία που προσφέρεται διαδικαστικά για τη δημιουργία εξαιρετικών κουστουμιών ραμμένων στο χέρι για κάθε πελάτη χωριστά", δηλώνει η Σέλι Λίου, ιδρύτρια, συνεταίρος και επικεφαλής σχεδιάστρια της MAKAIF Bespoke, μιας εταιρίας που ίδρυσε στην Τσενγκντού, πόλη που εξελίσσεται σε κέντρο μόδας στη νοτιοδυτική Κίνα.
"Επιδιώκοντας την τελειότητα στη δουλειά τους και έχοντας ένα πνεύμα καλλιτεχνικής δημιουργίας, η επιχειρηματική αυτή δραστηριότητα ανθεί στην Κίνα. Είτε είναι μεγάλες επιχειρήσεις είτε μικρά ατελιέ, ο κλάδος παράγει κοστούμια, υπόδηση και διάφορα αξεσουάρ βάσει των αυστηρών προδιαγραφών της υψηλής ραπτικής.
"Ο στόχος δεν είναι μόνο να προσφέρουμε ένα ρούχο αλλά ένα νέο στιλ στους τους τζέντλεμεν της Κίνας", δηλώνει ο Κορεάτης Μαρκ Λι, καλλιτεχνικός διευθυντής της MAKAIF Bespoke. "Πολλές κινεζικές πόλεις, ειδικά αυτές που βρίσκονται κατά μήκος της ανατολικής ακτής έχουν αναπτύξει υψηλό επίπεδο παγκοσμιοποίησης. Η ζήτηση για ποιότητα και κομψή εμφάνιση και στη δουλειά είναι μεγάλη".
Ένα από τα "10 κορυφαία ραφεία στον κόσμο", σύμφωνα με το Forbes, το Dave's Custom Tailoring στη Σανγκάη, είναι σημαντική κληρονομιά στην παράδοση που έχει η Κίνα στην κατά παραγγελία ραφή κοστουμιών από τον 19ο αιώνα, όταν άνοιξε το λιμάνι της Σανγκάης. Ο βετεράνος Ντέιβ Κ.Σ. Σιούνγκ γεννήθηκε το 1949 και άρχισε να εκπαιδεύεται στη ραφή κοστουμιών από την ηλικία των 14 ετών. Επί δεκαετίες τελειοποιεί την τέχνη του στο tailoring και σήμερα εκπαιδεύει με τη σειρά του τη νέα γενιά σχεδιαστών και ραφτών της bespoke fashion.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
