Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τρίτη 31/7

Ομογένεια-Αυστραλία

Σε 40χρονο Ομογενή,που θεωρούνταν εξαφανισμένος απο το 2001, ανήκουν τα λείψανα που βρέθηκαν σε κάδο απορριμμάτων,σε αποθήκη του Oakleigh στη Μελβούρνη-Η εκδοχή τής δολοφονίας ειναι η πιθανότερη,λέει η αστυνομία



Μελβούρνη.-neoskosmos.com

Η Αστυνομία της Βικτώριας ανακοίνωσε ότι τα λείψανα του ατόμου που βρέθηκαν μέσα σε κάδο απορριμμάτων σε αποθήκη της περιοχής του Oakleigh South, νοτιοανατολικά της Μελβούρνης, ανήκουν στον 40χρονο ομογενή Γιάννη Χριστιανό. Η αποθήκη, που βρίσκεται στην οδό Milgate, ήταν εγκαταλελειμμένη εδώ και 15 περίπου χρόνια και τα ίχνη του Χριστιανού είχαν χαθεί από τις 11 Ιουνίου 2001. Ο 40χρονος Χριστιανός ήταν γραφίστας και, όπως ανέφερε η Αστυνομία της Βικτώριας, η τελευταία φορά που εθεάθη ήταν κοντά σε συγκρότημα κατοικιών στο Warrigal Road, στο προάστιο Bentleigh East, όπου ζούσε μόνος του. «Ο Χριστιανός είχε γεννηθεί στη Ν. Αυστραλία και με τα χρόνια είχε αποξενωθεί από την οικογένειά του και είχε να επικοινωνήσει με τους οικείους μεγάλο χρονικό διάστημα, πριν την εξαφάνισή του» ανέφερε η Αστυνομία. Η εξαφάνισή του δηλώθηκε στις Αρχές από συγκατοίκους του και, όπως και τότε, τα αίτια της εξαφάνισής του, έτσι και τώρα ο θάνατός του, κρίνονται ως ύποπτα από την Αστυνομία. Ο Χριστιανός είχε ποινικό μητρώο λόγω αδικημάτων που είχε διαπράξει που σχετίζονταν με χρήση ναρκωτικών και βιαιοπραγίες. Μετά από ιατροδικαστική έρευνα το 2011, ο ιατροδικαστής απεφάνθη ότι ο Χριστιανός ήταν πιθανότατα νεκρός αλλά δεν στάθηκε δυνατό μέσω της έρευνας να εξακριβωθούν τα αίτια του θανάτου του, οι συνθήκες κάτω από τις οποίες αυτός επήλθε και το πού βρίσκεται το πτώμα του. Υπενθυμίζουμε ότι ο σκελετός του Χριστιανού βρέθηκε μέσα σε κάδο απορριμμάτων σε ένα από τα κοντέινερ της αποθήκης και ήταν καλυμμένος με χώμα. Οι εργάτες ανοίγοντας τον κάδο, είδαν ότι ήταν γεμάτος με χώμα αλλά διέκριναν μέσα σε αυτόν και μία μπότα. Όταν προσπάθησαν να ξεθάψουν την μπότα ήρθε στην επιφάνεια και ένα οστό. Ειδοποίησαν άμεσα την Αστυνομία που έσπευσε στην αποθήκη και ευθύς εξαρχής ανακοίνωσε ότι, μάλλον, πρόκειται περί εγκλήματος. Ο αστυνομικός επιθεωρητής, Andrew Stamper, από την ομάδα των αγνοουμένων δήλωσε την Τρίτη ότι η Αστυνομία συνεχίζει τις έρευνές της για να διαπιστώσει ποιος ευθύνεται για τον θάνατο του Χριστιανού. «Παρ’ ότι έχουν περάσει πάνω από 17 χρόνια από τότε που ο Χριστιανός εθεάθη για τελευταία φορά, πιστεύουμε ότι είναι πιθανό να υπάρχουν ακόμη άνθρωποι εκεί έξω που ξέρουν τι συνέβη στον Γιάννη» δήλωσε ο επιθεωρητής Stamper.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία