 |
|
|  Δευτέρα 30/7
Μια απόφαση στις ΗΠΑ,που επιτρέπει την κατασκευή πλαστικών όπλων από οποιονδήποτε μέσω εκτυπωτή 3D, προκαλεί ανησυχία
AFP
Αμερικανοί κοινοβουλευτικοί εξέφρασαν την ανησυχία τους μετά την πρόσφατη απόφαση της δικαιοσύνης, σύμφωνα με την οποία επιτρέπεται η δωρεάν διανομή στις ΗΠΑ ενός προγράμματος κατασκευής μέσω εκτυπωτών 3D πλαστικών πυροβόλων όπλων, που είναι σχεδόν αδύνατο να ελεγχθούν.
Έπειτα από χρόνια δικαστικής διαμάχης η αμερικανική κυβέρνηση κατέληξε σε φιλικό διακανονισμό με έναν Τεξανό υπέρμαχο της οπλοκατοχής, τον Κόντι Ουίλσον, ο οποίος ζητούσε στο όνομα της Δεύτερης Τροπολογίας του αμερικανικού Συντάγματος, να επιτραπεί η κατασκευή όπλων στα σπίτι, έξω από τον έλεγχο των αρχών καθώς αυτά δεν θα έχουν σειριακό αριθμό.
Η συμφωνία συνήφθη μεταξύ του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, που ελέγχει τις εξαγωγές όπλων, και την εταιρεία Defense Distributed (DD) του Ουίλσον, όμως παρέμεινε μυστική μέχρις ότου οργανώσεις υπέρ του περιορισμού της οπλοκατοχής απαίτησαν τη δημοσιοποίησή της την προηγούμενη εβδομάδα.
Βάσει της συμφωνίας αυτής επιτρέπεται «σε κάθε κάτοικο των ΗΠΑ (…) να έχει πρόσβαση, να συζητά, να χρησιμοποιεί ή να εκμεταλλεύεται τεχνικές πληροφορίες» που αναρτώνται στον ιστότοπο της DD. Προβλέπει μάλιστα ότι ο Ουίλσον θα λάβει σχεδόν 40.000 δολάρια ως αποζημίωση.
Ο ιστότοπος της DD καλεί κάθε ενδιαφερόμενο να κατεβάσει το πρόγραμμα για την κατασκευή πλαστικών όπλων μέσω εκτυπωτή 3D από την 1η Αυγούστου και μετά.
Αυτό σημαίνει ότι όποιος διαθέτει έναν τέτοιο εκτυπωτή, το κόστος του οποίου κυμαίνεται στα 2.000 δολάρια, θα μπορεί να κατασκευάσει ένα πλαστικό όπλο.
Σχολιάζοντας ότι η συμφωνία αυτή «προκαλεί έκπληξη» και χαρακτηρίζοντας την απόφαση να αποζημιωθεί ο Ουίλσον «ανεξήγητη», πέντε γερουσιαστές των Δημοκρατικών απαίτησαν με ανοικτή επιστολή τους από την κυβέρνηση να τους δώσει εξηγήσεις γραπτώς.
«Αυτή η συμφωνία θα επιτρέψει την ανάρτηση στο Διαδίκτυο αυτών των εγχειριδίων, ελεύθερα σε όλους, ακόμη και σε κακοποιούς και τρομοκράτες, τόσο εδώ στις ΗΠΑ όσο και στο εξωτερικό», τονίζουν οι γερουσιαστές.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
