Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Κυριακή 29/7

Eλληνίδα ξεκινά στις 4 Αυγούστου ανάβαση στην κορυφή του όρους Κιλιμάντζαρο,στο ψηλότερο σημείο της Αφρικής (5.895 μέτρα)



ΑΠΕ-ΜΠΕ.-

Το επόμενο βήμα της, μετά την ανάβαση που πραγματοποίησε πριν από ενάμιση χρόνο στα Ιμαλάια και συγκεκριμένα στο Έβερεστ, θα επιχειρήσει σε λίγες ημέρες η Κική Τσακαλδήμη. Η 39χρονη από την Αλεξανδρούπολη, κατά την ορειβατική περίοδο του 2017, πραγματοποίησε την πρώτη ελληνική γυναικεία αποστολή προς την «στέγη του κόσμου». Όμως, οι ακραίες καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν κατά τη διάρκεια της προσπάθειάς της, την ανάγκασαν σε ύψος 8.250 μέτρων, μόλις 600 υψομετρικών μέτρων από τα συνολικά 8.848 του Έβερεστ, να πάρει τον δρόμο της επιστροφής. Κάτι που ,όπως λέει, «από την προετοιμασία αλλά και την καθ’ αυτού ανάβαση στο Έβερεστ, κρατάω τα πάντα, ως εμπειρία, ως διδάγματα και δεν αφήνω τίποτα πίσω μου. Δεν θα ήμουν αυτή που είμαι σήμερα αν άφηνα πίσω μου γεγονότα, μνήμες και εμπειρίες». Άλλωστε, όπως αναφέρει «την κορυφή δεν την κατακτούμε. Κατακτούμε τα όνειρά μας αλλά ποτέ το βουνό. Το βουνό απλά μας επιτρέπει να βρεθούμε στην κορυφή του». Έτσι, η ίδια δεν το βάζει κάτω, δηλώνει πανέτοιμη για νέες περιπέτειες και προκλήσεις, με την επόμενη να είναι η τοποθέτηση της ελληνικής σημαίας στο ψηλότερο σημείο της Αφρικής, το Κιλιμάντζαρο και την κορυφή του Ουχούρου (Uhuru peak), που βρίσκεται 5.895 μέτρα ψηλότερα από την επιφάνεια της θάλασσας. «Η αποστολή είναι στο πλαίσιο του πρότζεκτ “Higher Than Everest” όπου σαν ορειβατικό στόχο έχω θέσει το “Explorer Grand Slam” που είναι η ανάβαση στις επτά ψηλότερες κορυφές των επτά ηπείρων καθώς και η διάσχιση του Βόρειου και Νότιου Πόλου με τα πόδια» τόνισε η Κική Τσακαλδήμη και συνέχισε «ξεκινάω φέτος με το Κιλιμάντζαρο και του χρόνου θα συνεχίσω με άλλες τρεις κορυφές που θα είναι στην Αυστραλία (Κόσιουσκο 2.228 μέτρα), στη Νότια Αμερική (Ακονκάγκουα 6.962 μέτρα) και στην Ευρώπη (Ελμπρούς 5.642 μέτρα) και αν θα προλάβω, αναλόγως βέβαια και τα χρήματα, θα προσπαθήσω να διασχίσω και τον Βόρειο Πόλο».

Η αποστολή

Η ομάδα θα προσγειωθεί στο αεροδρόμιο Νταρ ες Σαλάμ (Dar es Salaam) της Τανζανίας στις 4 Αυγούστου και από εκεί η Κική Τσακαλδήμη, μαζί με τον διεθνούς φήμης Ινδό ορειβάτη Satyabrata Dam, ο οποίος είναι και ο αρχηγός της ομάδας, θα ξεκινήσουν την ανάβασή τους προς την κορυφή του μυθικού αφρικανικού βουνού. Η συνολική διάρκεια της αποστολής αναμένεται να διαρκέσει οκτώ ή εννέα μέρες, αναλόγως με τον καιρό και μαζί τους θα βρίσκεται και ένας τοπικός οδηγός κάτι το οποίο είναι υποχρεωτικό από την εκεί νομοθεσία.


 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία