 |
|
|  Πέμπτη 26/7
Διάστημα
Νερό βρέθηκε κάτω από επιφάνεια του Αρη αυξάνοντας την πιθανότητα ζωής
Science,Associated Press,ekirikas.com
Μία τεράστια λίμνη αλμυρού νερού φαίνεται να είναι θαμένη βαθιά κάτω από την επιφάνεια του Αρη, αυξάνοντας την πιθανότητα του να βρεθεί ζωή στον «κόκκινο πλανήτη», σύμφωνα με νέα έρευνα.
Η ανακάλυψη βασίζεται σε παρατηρήσεις από ένα ευρωπαϊκό διαστημικό σκάφος και έχει προκαλέσει ενθουσιασμό στους ειδικούς.
Το νερό αποτελεί βασικό συστατικό της ζωής, με την μορφή που την γνωρίζουμε και οι επιστήμονες ήθελαν για καιρό να αποδείξουν την παρουσία του υγρού αυτού στον Αρη.
«Αν οι ερευνητές έχουν δίκιο, είναι η πρώτη φορά που βρίσκουμε απόδειξη ενός μεγάλου υδάτινου σώματος στον Αρη», δήλωσε η Cassie Stuurman, γεωφυσικός στο πανεπιστήμιο του Τέξας που βρήκε σημάδια ενός τεράστιου αποθέματος πάγου στον πλανήτη το 2016.
Ο Scott Hubbard, καθηγητής αστροναυτικής στο Στάνφορντ, ο οποίος υπηρέτησε ως πρώτος διευθυντής του προγράμματος της NASA για τον Αρη το 2000 χαρακτήρισε την ανακάλυψη «εξαιρετικά συναρπαστική».
«Το ‘mantra’ μας τότε ήταν ‘ακολουθήστε το νερό’. Αυτή ήταν η μία φράση που τα περιλάμβανε όλα», δήλωσε ο Hubbard. «Αυτή η ανακάλυψη, αν ισχύει, είναι απλά συναρπαστική γιατί αποτελεί το αποκορύφωμα αυτής της φιλοσοφίας».
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Science». Δεν καθορίζει πόσο βαθιά το απόθεμα βρίσκεται πραγματικά. Αυτό σημαίνει πως οι επιστήμονες δεν μπορούν να προσδιορίσουν αν είναι μία υπόγεια «δεξαμενή», υδροφόρος ορίζοντας ή απλά ένα στρώμα λάσπης.
Για να βρουν το νερό οι Ιταλοί ερευνητές ανέλυσαν σήματα από ραντάρ που συνέλεξαν για τρία χρόνια από το σκάφος «Mars Express» της European Space Agency. Τα ευρήματα δείχνουν πως το πλάτους 12 μιλίων (20 χλμ) απόθεμα είναι κάτω από πάγο πάχους περίπου 1 μιλίου (1,5 χλμ) σε μία περιοχή κοντά στο Νότιο Πόλο του Αρη.
Πέρασαν τουλάχιστον 2 χρόνια εξετάζοντας τα στοιχεία για να είναι σίγουροι ότι εντόπισαν νερό, όχι πάγο ή κάποια άλλη ουσία.
«Πραγματικά δεν έχω καμία άλλη εξήγηση», δήλωσε ο αστροφυσικός, Roberto Orosei του Ιταλικού Εθνικού Ινστιτούτου Αστροφυσικής στην Μπολόνια της Ιταλίας, ο οποίος είναι ο επικεφαλής της μελέτης.
Ο Αρης είναι πολύ κρύος, αλλά το νερό μπορεί να διατηρήθηκε σε μία παγωμένη μορφή λόγω διαλυμένων αλάτων. Είναι το ίδιο όπως ρίχνεις αλάτι στον δρόμο, είπε η Kirsten Siebach, γεωλόγος πλανητών στο πανεπιστήμιο Rice University, η οποία δεν μετείχε στην μελέτη.
«Το νερό αυτό θα είναι εξαιρετικά κρύο, ακριβώς στο σημείο όπου πρόκειται να παγώσει. Και θα είναι αλμυρό. Αυτές δεν είναι ιδανικές συνθήκες για ζωή», πρόσθεσε.
Παρόλα αυτά, επεσήμανε, υπάρχουν μικρόβια στην Γη που έχουν μπορέσει να προσαρμοστούν σε περιβάλλοντα σαν αυτό.
Ο κ. Orosei είπε πως μπορεί να μπει κανείς στον πειρασμό να σκεφτεί ότι «αυτό είναι το πρώτο υποψήφιο μέρος όπου μπορεί να υπάρχει ζωή» στον Αρη. Ο ίδιος εκτιμά ότι ο «κόκκινος πλανήτης» ίσως έχει και άλλα κρυμμένα σώματα νερού, που περιμένουν να ανακαλυφθούν.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
