 |
|
|  Κυριακή 15/7
Ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ επιβεβαιώνει ότι σκοπεύει να είναι υποψήφιος για δεύτερη θητεία το 2020
Reuters
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ επιβεβαίωσε κατά τη διάρκεια συνέντευξης που παραχώρησε στη βρετανική ταμπλόιντ εφημερίδα Mail on Sunday ότι σκοπεύει να είναι υποψήφιος στις επόμενες προεδρικές εκλογές, που θα διεξαχθούν στη χώρα του το 2020.
Ερωτηθείς από τον δημοσιογράφο Πιρς Μόργκαν κατά τη διάρκεια της συνέντευξης που του παραχώρησε την Παρασκευή στη Βρετανία εάν σκοπεύει να είναι υποψήφιος, ο Τραμπ απάντησε: «Λοιπόν, έχω κάθε πρόθεση να είμαι. Όλοι φαίνεται πως το θέλουν» (1).
Ακόμη, ο Τραμπ διαβεβαίωσε πως δεν βλέπει να υπάρχει κάποιος υποψήφιος των Δημοκρατικών που θα μπορούσε να τον κερδίσει στις εκλογές. «Δεν βλέπω κανέναν. Τους ξέρω όλους και δεν βλέπω κανέναν», είπε.
Στη συνέντευξή του στον Μόργκαν, ο Τραμπ έκανε κάτι μάλλον ασυνήθιστο: αποκάλυψε λεπτομέρειες για τη συζήτηση που είχε με τη βασίλισσα Ελισάβετ.
Ερωτηθείς εάν συζήτησε με τη βασίλισσα για το Brexit, ο Τραμπ απάντησε: «Το έκανα. Είπε ότι είναι—και έχει δίκιο—πολύ περίπλοκο πρόβλημα, νομίζω ότι κανείς δεν είχε ιδέα πόσο περίπλοκο επρόκειτο να είναι. Όλοι νόμιζαν "είναι πολύ απλό, είμαστε μέσα (στην ΕΕ) ή δεν είμαστε, οπότε θα δούμε"».
Αναφερόμενος στην 92χρονη Ελισάβετ, ο Τραμπ είπε ότι είναι «απίστευτη γυναίκα, πολύ ευφυής, πολύ όμορφη, όταν λέω όμορφη, εννοώ μέσα κι έξω. Είναι όμορφη γυναίκα».
Ερωτηθείς για τον ηγέτη της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν, ο Τραμπ απάντησε «τα πάω καλά μαζί του, ναι. Είναι πολύ έξυπνος, σπουδαία προσωπικότητα, είναι αστείος και σκληρός, καλός διαπραγματευτής». Όταν πιέστηκε να πει αν θεωρεί ότι ο Κιμ είναι «ανελέητος δικτάτορας», ο ρεπουμπλικάνος πρόεδρος απάντησε «σίγουρα είναι, είναι ανελέητος, αλλά το ίδιο είναι και πολλοί άλλοι».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
