Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Δευτέρα 25/6

Συγκρούσεις μεταξύ κτηνοτρόφων και γεωργών στην Νιγηρία, στοίχισαν τη ζωή «σε τουλάχιστον 86 ανθρώπους»



AFP-Reuters

Απαγόρευση κυκλοφορίας από το σούρουπο ως τα ξημερώματα επιβλήθηκε στην κεντρική Πολιτεία Πλατό της Νιγηρίας, όπου μαίνονται εδώ και μέρες σφοδρές συγκρούσεις ανάμεσα σε κτηνοτρόφους και γεωργούς με δεκάδες νεκρούς. Τουλάχιστον 86 άνθρωποι σκοτώθηκαν μόνο το Σαββατοκύριακο. Οι συγκρούσεις ανάμεσα σε κτηνοτρόφους και γεωργούς, που ξεσπούν σποραδικά επί δεκαετίες στην κεντρική Νιγηρία, αναζωπυρώθηκαν φέτος, ειδικά στις πολιτείες στη λεγόμενη «μεσαία ζώνη» της Νιγηρίας, όπου ο πληθυσμός είναι μεικτός από θρησκευτική και φυλετική άποψη. Τα θύματα στην περιοχή φέτος ξεπερνούν τον αριθμό των θανάτων που αποδίδονται στη δράση της τζιχαντιστικής οργάνωσης Μπόκο Χαράμ, στο βορειοανατολικό τμήμα της χώρας. «Η κυβέρνηση επέβαλε απαγόρευση κυκλοφορίας από τις 18:00 ως τις 06:00 για να αποκατασταθεί η ομαλότητα» και «η αστυνομία και άλλα στελέχη των υπηρεσιών ασφαλείας τέθηκαν σε κατάσταση συναγερμού», δήλωσε στο πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς ο Γιακούμπου Ντατί, αξιωματούχος στην Πολιτεία. Η Άντι Έιντι, ανώτερη αξιωματικίνα της αστυνομίας στην Πολιτεία Πλατό, δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι «τουλάχιστον 86 άνθρωποι σκοτώθηκαν» σε χωριά της περιοχής Μπάρικιν Λάντι, ενώ άλλοι έξι τραυματίστηκαν και 50 σπίτια πυρπολήθηκαν. Η βία μεταξύ των κτηνοτρόφων και των γεωργών για τη χρήση της γης και της βλάστησης μοιάζει να έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο φέτος, να έχει μετατραπεί σε φαύλο κύκλο επιθέσεων και ενεργειών αντιποίνων. Οι αιματηρές συγκρούσεις στην κεντρική Νιγηρία, που συνδέονται με τα δικαιώματα πρόσβασης σε βοσκότοπους και τη μείωση της καλλιεργήσιμης γης, εγείρουν ερωτήματα για το κατά πόσον η κυβέρνηση είναι σε θέση να εγγυηθεί την ασφάλεια στη χώρα. Το ζήτημα χαρακτηρίζεται όλο και πιο σοβαρό πρόβλημα για τον πρόεδρο Μουχαμαντού Μπουχάρι, ο οποίος σχεδιάζει να διεκδικήσει την επανεκλογή του τον Φεβρουάριο--ακόμη περισσότερο επειδή ο αρχηγός του κράτους είχε εκλεγεί υποσχόμενος να αποκαταστήσει την ειρήνη και τη σταθερότητα. Η σύγκρουση για τους πόρους στην κεντρική Νιγηρία, που έχει επιδεινωθεί λόγω της δημογραφικής έκρηξης στην πολυπληθέστερη χώρα της Αφρικής (180 εκατ. κάτοικοι) έχει προσλάβει φυλετικά και θρησκευτικά χαρακτηριστικά. Ο Μπουχάρι και το κόμμα του απορρίπτουν τις κατηγορίες πολιτικών τους αντιπάλων ότι κωλυσιεργούν ως προς την απόδοση δικαιοσύνης σε βάρος κτηνοτρόφων, που ανήκουν στη δική του φυλή. Ο Μπουχάρι, μουσουλμάνος που ανήκει στη φυλή Φουλάνι, κατηγορείται πως μεροληπτεί παρά τις σφαγές διότι οι περισσότεροι κτηνοτρόφοι είναι ομόθρησκοι και ομοεθνείς του, κάτι που η κυβέρνησή του έχει διαψεύσει επανειλημμένα.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία