 |
|
|  Tρίτη 12/6
ΑΤΕΛΕΙΩΤΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΑΜΠ
Η μανία του να ...σκίζει έγγραφα έγινε ο εφιάλτης των αρχειοθετών του Λευκού Οίκου-Mαζεύουν μικρά χαρτάκια και να εξασκούνται στη λύση... παζλ
AFP,Politico
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ συνηθίζει να σκίζει τα έγγραφα που διαβάζει, με αποτέλεσμα οι αρχειοθέτες του Λευκού Οίκου να είναι αναγκασμένοι να μαζεύουν μικρά χαρτάκια –συχνά σε μέγεθος κομφετί– και να εξασκούνται στη λύση... παζλ, σύμφωνα με τον ειδησεογραφικό ιστότοπο Politico.
"Είναι το πιο τρελό πράγμα που έχω δει ποτέ. Έσκιζε χαρτιά σε μικροσκοπικά κομματάκια", αφηγήθηκε ο Σόλομο Λάρτεϊ, πρώην εργαζόμενος στον Λευκό Οίκο που ήταν υπεύθυνος για την αρχειοθέτηση των εγγράφων κατά τους πρώτους πέντε μήνες της προεδρίας Τραμπ.
Βάση του νόμου, κάθε έγγραφο που διαβάζει ο πρόεδρος των ΗΠΑ –επιστολές, μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, ενημερωτικά υπομνήματα– θα πρέπει να φυλάσσεται και να στέλνεται κατόπιν στα Εθνικά Αρχεία. Στο ρεπορτάζ του Politico δεν υπονοείται ότι ο 71χρονος πρόεδρος ενεργεί με αυτόν τον τρόπο για να "εξαφανίσει" έγγραφα αλλά ότι απλώς πρόκειται για μια παλιά συνήθειά του, ένα δικό του "σύστημα αρχειοθέτησης".
Όμως η μανία του Ντόναλντ Τραμπ να σκίζει τα έγγραφα "καμιά φορά απλώς στα δύο, αλλά άλλες φορές σε κομματάκια τόσο μικρά που θυμίζουν χαρτοπόλεμο", έχει περιπλέξει πολύ το έργο των αρχειοθετών αφότου ανέλαβε τα καθήκοντά του, τον Ιανουάριο του 2017.
Σύμφωνα με τον Λάρτεϊ, ο οποίος απολύθηκε τον Μάρτιο, οι υπάλληλοι του Λευκού Οίκου αναγκάζονται να ψάχνουν για τμήματα εγγράφων στο Οβάλ Γραφείο αλλά και στην ιδιωτική κατοικία του προέδρου, για να τα παραδώσουν στους αρχειοθέτες που τα ανασυνθέτουν "σαν να ήταν παζλ".
Μεταξύ των εγγράφων που "ανασυστάθηκαν" κατ' αυτόν τον τρόπο: άρθρα εφημερίδων που είχε σημειώσει ο Τραμπ, προσκλήσεις και επιστολές βουλευτών και γερουσιαστών.
Ο Ρέτζιναλντ Γιανγκ, ένας άλλος πρώην υπάλληλος του τμήματος αρχείων του Λευκού Οίκου είπε ότι ήταν η πρώτη φορά στα 20 χρόνια που εργάζεται, που είδε μια τέτοια πρακτική. "Κοίταξα τον διευθυντή μου και του είπα: Είστε σοβαρός; Αμείβομαι με περισσότερα από 60.000 δολάρια ετησίως, θα έπρεπε να κάνω πολύ πιο σημαντικά πράγματα από αυτό. Είχα την εντύπωση ότι έκανα την πιο άχαρη δουλειά που θα μπορούσαν να μου ζητήσουν, εκτός από το να αδειάζω τους σκουπιδοντενεκέδες", είπε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
