 |
|
|  Δευτέρα 4/6
Ο ΥΠΕΞ τού Ιράν, Μοχαμάντ Τζαβάντ Ζαρίφ καλεί τον κόσμο να υψώσει το ανάστημά του μπροστά στον Ντόναλντ Τραμπ και να σώσει τη συμφωνία για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα
Reuters
Ο κόσμος πρέπει να υψώσει το ανάστημά του μπροστά στους εκφοβισμούς της Ουάσινγκτον και να υπερασπιστεί τη συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, φέρεται να τόνισε ο υπουργός Εξωτερικών της Ισλαμικής Δημοκρατίας σε επιστολή του προς ομολόγους του, σύμφωνα με ιρανικά κρατικά ΜΜΕ, καθώς ο επικεφαλής της ιρανικής διπλωματίας εντείνει τις προσπάθειές του για να σωθεί το λεγόμενο Κοινό Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης (ΚΟΣΔ) μετά την απόφαση των ΗΠΑ να αποχωρήσουν από αυτό.
Ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ τον περασμένο μήνα απέσυρε τη χώρα του από τη συμφωνία που είχε συναφθεί το 2015 ανάμεσα στην Τεχεράνη και έξι μεγάλες δυνάμεις και προέβλεπε την άρση των κυρώσεων σε βάρος του Ιράν με αντάλλαγμα την επιβολή περιορισμών στο ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα.
Οι υπόλοιπες δυνάμεις που είχαν υπογράψει το κείμενο--τα άλλα τέσσερα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, δηλαδή η Ρωσία, η Κίνα, η Γαλλία και η Βρετανία, συν τη Γερμανία--συνεχίζουν να θεωρούν τη συμφωνία αυτή ως το καλύτερο μέσο προκειμένου η Τεχεράνη να μην μπει σε μια κούρσα για την απόκτηση πυρηνικού οπλοστασίου και προσπαθούν να τη διασώσουν.
Σε επιστολή η οποία εστάλη την περασμένη εβδομάδα από τον ιρανό ΥΠΕΞ Μοχαμάντ Τζαβάντ Ζαρίφ στους ομολόγους του απευθύνεται έκκληση «στα εναπομείναντα συμβαλλόμενα μέρη» της συμφωνίας και «σε άλλους εμπορικούς εταίρους» να «αντισταθμίσουν τις ζημίες του Ιράν» που προκαλεί η αποχώρηση των ΗΠΑ, εάν θέλουν να μην ακυρωθεί η διευθέτηση.
«Το ΚΟΣΔ δεν ανήκει στις χώρες που το υπέγραψαν κατά τρόπο ώστε το ένα από τα μέρη να μπορεί να το απορρίψει εξαιτίας εσωτερικών πολιτικών λόγων ή πολιτικών διαφωνιών με μια προηγούμενη κυβέρνηση», τόνισε ο Ζαρίφ στην επιστολή αυτή, αποσπάσματα της οποίας μεταδόθηκαν από το ιρανικό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων IRNA την Κυριακή.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
