Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Παρασκευή 18/05
 

ΣΥΝΑΨΗ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΕΙ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΧΗΜΙΚΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΠΕΚΙΝΟΥ



Κοζάνη

Τη Δευτέρα 14/05/2018,  η Διοίκηση του ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας υποδέχτηκε πενταμελή αντιπροσωπεία του Πανεπιστημίου Χημικής Τεχνολογίας του Πεκίνου (Beijing University of Chemical Technology, BUCT) για την σύναψη Μνημονίου Συνεργασίας.

Το Πανεπιστήμιο Χημικής Τεχνολογίας του Πεκίνου (Beijing University of Chemical Technology, BUCT) είναι ενός υψηλού επιπέδου Ακαδημαϊκό Ίδρυμα της Κίνας, που ιδρύθηκε το 1958 και υπάγεται στο Υπουργείο Παιδείας της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Έχει συνολικά 14 σχολές (51 προπτυχιακά και 96 μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών) στις οποίες φοιτούν 15.000 προπτυχιακοί και 6000 μεταπτυχιακοί φοιτητές (εκ των οποίων περίπου 1000 εκπονούν διδακτορικές διατριβές).

Τα μέλη ΔΕΠ του Πανεπιστημίου έχουν υψηλές ακαδημαϊκές επιδόσεις και αρκετοί εξ αυτών έχουν γίνει αποδέκτες σημαντικών εθνικών βραβείων και/ή διακρίσεων. Αξίζει να αναφερθεί, ότι στα μέλη ΔΕΠ του Πανεπιστημίου περιλαμβάνονται και 11 μέλη της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών. Το BUCT κατατάσσεται στο κορυφαίο 1% των Κινεζικών πανεπιστημίων στην προσέλκυση κονδυλίων, έχοντας προσελκύσει, από ανταγωνιστικά προγράμματα και τη βιομηχανία, 93 εκατομμύρια € το 2016. Σημειώνεται επίσης, ότι τα Τμήματα ‘Χημείας’, ‘Χημικής Μηχανικής’ και ‘Υλικών’ του BUCT κατατάσσονται στα κορυφαία 100 παγκοσμίως.

Το ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας φιλοδοξεί να αποτελέσει «γέφυρα» μεταξύ δύο πολιτισμών και μοχλό συνέργειας με τα ακαδημαϊκά Ιδρύματα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Στα αναμενόμενα οφέλη συγκαταλέγονται:

  • Διεύρυνση του διεθνή προσανατολισμού του Ιδρύματος και η καλλιέργεια σχέσεων με μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητα της Κίνας, της πλέον ραγδαίας αναπτυσσόμενης οικονομίας στον πλανήτη.

  • Συνεργασία των ερευνητικών ομάδων και εργαστηρίων του Ιδρύματος με στόχο την ανάπτυξη κοινών ερευνητικών δραστηριοτήτων και τη μεταφορά τεχνογνωσίας. Η συνεργασία αυτή αναμένεται ότι θα οδηγήσει και σε κοινές δημοσιεύσεις και υποβολή ερευνητικών προτάσεων.

  • Ανάπτυξη και οργάνωση ανταλλαγών φοιτητών (προπτυχιακών, μεταπτυχιακών και υποψηφίων διδακτόρων).

  • Ανταλλαγή / αμοιβαίες επισκέψεις μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας με στόχο την προώθηση της επιστημονικής έρευνας και της διδασκαλίας.

  • Διοργάνωση από κοινού επιστημονικών ή ερευνητικών δραστηριοτήτων (λ.χ. συνεδρίων, ημερίδων, εκδηλώσεων), κοινές ανακοινώσεις σε συνέδρια.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία