 |
|
|  Κυριακή 29/4
Ο πρώτος Έλληνας τενίστας στην ιστορία που θα αγωνιστεί σε τελικό μονού στο ATP Tour!
Βαρκελώνη.-ΑΠΕ-ΜΠΕ/Δημήτρης Βασιλόπουλος
Πραγματοποιώντας μία από τις καλύτερες εμφανίσεις της καριέρας του, ο ΄Ελληνας τενίστας Στέφανος Τσιτσιπάς προκρίθηκε στον τελικό του όπεν της Βαρκελώνης και μάλιστα χωρίς να έχει χάσει σετ! Ο 20χρονος πρωταθλητής μπήκε αποφασισμένος στο χωμάτινο γήπεδο της ισπανικής μεγαλούπολης και δεν άφησε κανένα περιθώριο αντίδρασης στον 26χρονο Ισπανό Πάμπλο Καρένιο Μπούστα, ο οποίος βρίσκεται στο νο 11 της παγκόσμιας κατάταξης και ήταν νο 5 στο κυρίως ταμπλό του τουρνουά.
Ο Τσιτσιπάς, που θεωρείται από τους ειδικούς του αθλήματος ένα από τα κορυφαία ταλέντα σε διεθνές επίπεδο, προηγήθηκε στο πρώτο σετ με 5-2, αλλά ο Ισπανός με την βοήθεια των χιλιάδων συμπατριωτών του από τις κερκίδες, κατάφερε να ισοφαρίσει σε 5-5. Σ΄ αυτό το κρίσιμο σημείο του αγώνα, ο Τσιτσιπάς διατήρησε την αυτοσυγκέντρωση του και μετά από 50 λεπτά πήρε το σετ με 7-5. Στο δεύτερο σετ, και παρά τα κάποια σημάδια κούρασης που παρουσίασε, διατήρησε τον ρυθμό του και επικράτησε με 6-3 μέσα σε 45 λεπτά.
Έτσι θα γίνει ο πρώτος Έλληνας στην ιστορία που θα αγωνιστεί σε τελικό στο ATP Tour στο μονό!
Υπενθυμίζεται, ότι στην πορεία του προς τον τελικό, ο Τσιτσιπάς νίκησε διαδοχικά και χωρίς να χάσει σετ τον Γάλλο Κορεντέν Μουτέ (Νο 137) με 6-4, 6-1, τον Αργεντινό Ντιέγκο Σβάρτζμαν (Νο 17) με 6-2, 6-1, τον Ισπανό Άλμπερτ Ράμος-Βινιόλας (Νο 40) με 6-4, 7-5 και τον Αυστριακό (Νο 7) Ντόμινικ Τιμ με 6-3, 6-2. Δηλαδή μαζί με τον Καρένιο Μπούστα (Νο 11) που απέκλεισε στον ημιτελικό, νίκησε τρεις τενίστες που βρίσκονται στο «top-20» της παγκόσμιας κατάταξης. Κάτι που μέχρι τώρα, μόνο μια φορά το είχε καταφέρει στην καριέρα του και αυτή επί του Βέλγου Νταβίντ Γκοφέν τον περασμένο Οκτώβριο στην Αμβέρσα.
Μάλιστα ο 27χρονος Γκοφέν, νο 10 στον κόσμο αυτή την στιγμή, βρίσκεται στην Βαρκελώνη και αγωνίζεται στον δεύτερο ημιτελικό, αλλά δύσκολα θα προκριθεί, αφού απέναντί του έχει τον Ισπανό πολυνίκη του τουρνουά και νο 1 της παγκόσμιας κατάταξης Ράφαελ Ναδάλ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
