 |
|
|  Κυριακή 4/3
Ανοιξαν οι κάλπες για τις βουλευτικές εκλογές στην Ιταλία
ΡΩΜΗ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/Θόδωρος Ανδρεάδης-Συγγελάκης
Πάνω από σαράντα έξι εκατομμύρια ιταλοί καλούνται να ψηφίσουν, σήμερα, για την ανανέωση της βουλής και της γερουσίας. Πρόκειται να εκλεγούν 618 βουλευτές, 309 γερουσιαστές και 18 εκπρόσωποι των απόδημων ιταλών. Οι κάλπες άνοιξαν στις 7 το πρωί και οι πολίτες μπορούν να ασκήσουν το δικαίωμα του εκλέγειν μέχρι τις 11 το βράδυ.
Βάσει του νέου εκλογικοί νόμου, τα δυο τρίτα των βουλευτών και γερουσιαστών θα εκλεγούν με απλή αναλογική, και το ένα τρίτο με πλειοψηφικό σύστημα. Είναι η πρώτη φορά που εφαρμόζεται το συγκεκριμένο εκλογικό σύστημα και δεν αποκλείεται να υπάρξει μια κάποια καθυστέρηση στην καταμέτρηση των ψήφων.
Παράλληλα με τις βουλευτικές, διεξάγονται και εκλογές για την ανανέωση των συμβουλίων των ευρύτερων περιοχών της Ρώμης (Λάτιο) και του Μιλάνου (Λομβαρδία). Στο Παλέρμο της Σικελίας, λόγω λάθους σε ότι αφορά τα ονόματα των υποψήφιων της περιφέρειας, το οποίο διαπιστώθηκε την τελευταία στιγμή, χθες βράδυ ξανατυπώθηκαν διακόσιες χιλιάδες εκλογικά ψηφοδέλτια.
Παρά την παραδοσιακή χθεσινή «ημέρα της σιωπής», ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, (ο οποίος μετέβη για τουριστική επίσκεψη στην Νάπολη με την σύντροφό του), συνομιλώντας με κατοίκους, δεν έχασε την ευκαιρία να διαφημίσει το σχέδιο φορολογικής μεταρρύθμισης της Φόρτσα Ιτάλια, με μια μόνον κλίμακα, στο 23%.
Στελέχη των Πέντε Αστέρων, επίσης, αποφάσισαν να ανεβάσουν στο διαδίκτυο ένα ολιγόλεπτο βίντεο, με δηλώσεις του υποψήφιου πρωθυπουργού του κινήματος, Λουίτζι Ντι Μάιο, και με τους υποψήφιους υπουργούς που οι «πεντάστεροι» παρουσίασαν την Πέμπτη.
Μεγάλο μέρος, τέλος, των ιταλικώνμέσων ενημέρωσης, αναφέρει ότι ένα ακόμη στοιχείο στο οποίο θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή, είναι το τελικό ποσοστό των πολιτών που, τελικά, θα επιλέξει την αποχή.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
