 |
|
|  Τρίτη 6/2
Η εμπορία ανθρώπων παίρνει όλο και πιο μεγάλες διαστάσεις στη Λιβύη,σύμφωνα με τον ΟΗΕ
AFP
Η εμπορία ανθρώπων παίρνει όλο και πιο μεγάλες διαστάσεις στη Λιβύη, καταγράφει εμπιστευτική έκθεση ειδικών του ΟΗΕ, που εκτιμούν ότι κυβερνητικές δυνάμεις βοηθούν παραστρατιωτικές ομάδες στις προσπάθειές τους να ελέγξουν τις οδούς διέλευσης και διακίνησης παράτυπων μεταναστών.
Το διαβαθμισμένο έγγραφο, το οποίο επιδόθηκε στα δεκαπέντε κράτη μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας και περιήλθε σε γνώση του Γαλλικού Πρακτορείου τη Δευτέρα, αναφέρει επίσης ότι η οργάνωση Ισλαμικό Κράτος (ΙΚ) επιδιώκει να προσεταιριστεί τους διακινητές μεταναστών στο νότιο τμήμα της χώρας, μετά την εκδίωξη των τζιχαντιστών από τη Σύρτη (450 χιλιόμετρα ανατολικά της Τρίπολης) το 2016.
«Η διακίνηση ανθρώπων βρίσκεται σε άνοδο στη Λιβύη» και συνοδεύεται από «κατάφωρες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», αναφέρεται στην έκθεση, έκτασης 157 σελίδων.
Οι ειδικοί των Ηνωμένων Εθνών αναφέρονται στην ανησυχία τους για την «πιθανή εκμετάλλευση εγκαταστάσεων και κεφαλαίων του κράτους από ένοπλες ομάδες και διακινητές για να ενισχύσουν τον έλεγχό τους επί των μεταναστευτικών οδών».
Η τύχη των μεταναστών –ο αριθμός των οποίων δεκαπλασιάστηκε μετά την πτώση το 2011 του Μουάμαρ Καντάφι– πήρε ξανά μεγάλη δημοσιότητα το 2017, εν μέσω των αλλεπάλληλων ναυαγίων αναρίθμητων επικίνδυνων πλεούμενων στη Μεσόγειο αλλά και τη μετάδοση ενός ρεπορτάζ του αμερικανικού τηλεοπτικού δικτύου CNN που κατέγραφε ένα σκλαβοπάζαρο στη Λιβύη.
Στην έκθεση γίνεται λόγος για μετανάστες που συνελήφθησαν από στελέχη των κρατικών υπηρεσιών της Λιβύης και κατόπιν παραδόθηκαν, έναντι αμοιβής, σε διακινητές.
Οι λιβυκές Αρχές έχουν δημιουργήσει μια υπηρεσία με προσωπικό 5.000 στελέχη για την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης, τη DCIM, ενώ επιβλέπουν 24 κέντρα κράτησης.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
