 |
|
|  Τρίτη 5/12
Ατελείωτες οι δίκες στην Τουρκία
Δέκα πανεπιστημιακοί στο εδώλιο με την κατηγορία της διασποράς "τρομοκρατικής προπαγάνδας"
AFP
Ξεκίνησε σήμερα στην Κωνσταντινούπολη η δίκη δέκα πανεπιστημιακών που κατηγορούνται για διασπορά «τρομοκρατικής προπαγάνδας» επειδή υπέγραψαν μια αίτηση η οποία επέκρινε τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη νοτιοανατολική Τουρκία, η πλειονότητα των κατοίκων της οποίας είναι Κούρδοι.
Πρόκειται για το πρώτο κύμα δικών που αφορούν 146 πανεπιστημιακούς. Οι κατηγορούμενοι δικάζονται χωριστά και κινδυνεύουν με καταδίκη έως και επτάμιση χρόνια κάθειρξη.
Οι πανεπιστημιακοί κατηγορούνται για διασπορά «τρομοκρατικής προπαγάνδας» επειδή υπέγραψαν τον Ιανουάριο του 2016 μια αίτηση η οποία κατήγγειλε «τη σφαγή» των Κούρδων αμάχων από τις τουρκικές δυνάμεις ασφαλείας στη διάρκεια των επιχειρήσεών τους εναντίον των ανταρτών του PKK στο νοτιοανατολικό τμήμα της χώρας.
Μετά την κατάρρευση της εκεχειρίας μεταξύ του PKK και της Άγκυρας το καλοκαίρι του 2015 βίαιες συγκρούσεις ξέσπασαν σε πολλές πόλεις της νοτιοανατολικής Τουρκίας μεταξύ των τουρκικών δυνάμεων ασφαλείας και Κούρδων ανταρτών. Σύμφωνα με τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, από τις συγκρούσεις αυτές σκοτώθηκαν πολλοί άμαχοι.
«Στην Τουρκία πληρώνεις τίμημα απλώς και μόνο επειδή ασκείς την ελευθερία της έκφρασης», δήλωσε στο AFP ο Αχμέτ Μπεκ, ένας από αυτούς που έχουν υπογράψει την αίτηση. «Θα δούμε ποιο είναι το τίμημα», πρόσθεσε.
Περισσότεροι από 1.100 Τούρκοι και αλλοδαποί διανοούμενοι έχουν υπογράψει την αίτηση αυτή, προκαλώντας την οργή του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος χαρακτήρισε την πράξη τους «προδοσία». Στη συνέχεια περισσότεροι από 1.000 ακόμη άνθρωποι υπέγραψαν το ίδιο κείμενο.
«Τίποτε σε αυτή την αίτηση δεν δικαιολογεί μια τόσο παράλογη κατηγορία», καταγγέλλει ο Χιου Ουίλιαμσον, διευθυντής για την Ευρώπη και την Κεντρική Ασία του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (HRW). «Η ακαδημαϊκή ελευθερία διατηρείται από μια κλωστή στην Τουρκία», πρόσθεσε.
Οι δίκες αυτές ξεκινούν σε ένα πλαίσιο έντονων πιέσεων εναντίον των πανεπιστημιακών στην Τουρκία μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
