 |
|
|  Τρίτη 7/11
ΠΟΥΕΡΤΟ ΡΙΚΟ
Το νησί θα χάσει το 14% του πληθυσμού του εξαιτίας τών καταστροφών που προκάλεσε ο κυκλώνας Μαρία
AFP
Σχεδόν μισό εκατομμύριο Πορτορικάνοι θα εγκαταλείψουν το νησί της Καραϊβικής μέχρι το 2019 εξαιτίας της καταστροφής που προκάλεσε ο κυκλώνας Μαρία, ήτοι το 14% του πληθυσμού αυτής της αμερικανικής περιοχής, που ήδη τα τελευταία δέκα χρόνια επλήγη από μια βαθιά οικονομική κρίση, επισημαίνει μια μελέτη.
Από 114.000 ως 213.000 κάτοικοι του Πουέρτο Ρίκο θα εγκαταλείπουν το νησί κάθε χρόνο «ως συνέπεια του κυκλώνα Μαρία», ο οποίος το έπληξε την 20ή Σεπτεμβρίου, εκτίμησαν ειδικοί του κέντρου ερευνών για το Πουέρτο Ρίκο του Hunter College της Νέας Υόρκης σε μελέτη τους, η οποία συντάχθηκε τον Οκτώβριο.
Μεταξύ του 2017 και του 2019 η αμερικανική περιοχή αυτή των 3,4 εκατομμυρίων κατοίκων αναμένεται να χάσει πάνω από 470.000 πολίτες. Περίπου 5 εκατομμύρια Πορτορικάνοι ζούσαν ήδη στις ηπειρωτικές ΗΠΑ πριν από το πλήγμα του κυκλώνα.
«Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας που προηγήθηκε του κυκλώνα Μαρία, η καθαρή μετανάστευση από το Πουέρτο Ρίκο προς τις ΗΠΑ ανήλθε σε περίπου μισό εκατομμύριο ανθρώπους, κάτι που σημαίνει ότι ο πληθυσμός του νησιού μειώθηκε κατά 10%», σημειώνουν οι συγγραφείς της μελέτης, ο Έντουιν Μελέντες και η Τζένιφερ Ινοχόσα.
Δεκάδες χιλιάδες κάτοικοι έχουν ήδη φύγει για τις ΗΠΑ μετά το καταστροφικό πέρασμα του κυκλώνα Μαρία. Αυτή η αφαίμαξη πλήττει ακόμη περισσότερο την κλυδωνιζόμενη οικονομία του νησιού.
«Η μείωση του πληθυσμού του Πουέρτο Ρίκο (...) έχει πολλές οικονομικές επιπτώσεις για το νησί», τόνισε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Χόρχε Ντουάνι, ανθρωπολόγος στο Διεθνές Πανεπιστήμιο της Φλόριντας (FIU). Ο Ντουάνι, που έχει μελετήσει το φαινόμενο, επισημαίνει ιδίως τη γήρανση του πληθυσμού που συνεπάγεται αυτή η έξοδος, το κλείσιμο σχολείων και τη μείωση του αριθμού των φορολογούμενων που μπορούν να συνεισφέρουν στα δημόσια οικονομικά.
Ο κυκλώνας Μαρία στοίχισε τη ζωή σε τουλάχιστον 51 ανθρώπους στο Πουέρτο Ρίκο, σύμφωνα με τις αρχές, ωστόσο ο τοπικός Τύπος κάνει λόγο για δεκάδες ακόμη αγνοούμενους. Τη Δευτέρα, η ηλεκτροδότηση είχε αποκατασταθεί για μόλις το 42% των κατοίκων, ενώ 2.600 άνθρωποι ζουν ακόμα σε καταφύγια.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
